In het coalitieakkoord wordt gesproken over ‘collectieve voorzieningen boven individuele voorzieningen’ en ‘algemene voorzieningen in plaats van specifieke doelgroepvoorzieningen’.

1. In veel gevallen zal het algemene begeleidingsaanbod aansluiten op de begeleidingsvraag van cliënten, maar bij specifieke problematiek en/of sociale omstandigheden zal dit niet altijd het geval zijn. Hoe zorgt het college ervoor dat niet het aanbod maar de vraag leidend is en er adequate begeleiding wordt geboden?

2. In de Wet maatschappelijke ondersteuning is de keuzevrijheid en aansluiting bij godsdienstige gezindheid, levensovertuiging en culturele achtergrond van cliënten, in het bijzonder voor kleine doelgroepen, vastgelegd. Op welke wijze wordt de aansluiting op de eigenheid van een cliënt en diens netwerk in de raadsvoorstellen verankerd?

3. Hoe zorgt het college voor samenwerking met gecertificeerde instellingen met een regionaal of landelijk bereik, die kunnen bijdragen aan adequate zorg bij specifieke problematiek en/of aansluiting bij de identiteit van de cliënt?

Voor het voorzien in passende begeleiding kan een Persoonsgebonden Budget uitkomst bieden. Met betrekking tot de PGB hebben wij de volgende vragen.

4. Conform de WMO zal de cliënt moeten motiveren dat hij/zij de maatwerkvoorziening als PGB wenst te ontvangen. Hoe verhouden naar het oordeel van het college het algemene aanbod enerzijds en de keuzevrijheid van de hulpvrager anderzijds zich tot elkaar en hoe wordt de ‘bewijslast’ hierbij georganiseerd?

5. In voorkomende gevallen zal de cliënt (met zijn netwerk/vertegenwoordiger) niet in staat zijn om een PGB te organiseren en beheren. Hoewel het verstrekken van een PGB dan niet aan de orde is, maakt dit een hulpaanbod passend bij de problematiek en de eigenheid van de cliënt niet minder belangrijk. Hoe zorgt het college in die gevallen voor een aanbod dat past bij de zorgvraag en eigenheid van de cliënt en diens sociale omgeving?

6. Niet uit te sluiten valt dat een zeer specifieke begeleidingsaanbod weliswaar het beste aansluit bij de hulpvraag (meest effectief), maar ten opzichte van het algemene aanbod niet de laagste kostprijs kent. Welke ruimte ziet het college om in dergelijke gevallen toch passende begeleiding mogelijk te maken met een toereikend PGB, ook wanneer de inkomenssituatie van betrokkenen een eigen bijdrage onmogelijk maakt?

In het coalitieakkoord wordt gesproken over een samenhangend stadsdeel-gestuurd systeem voor zorg, ondersteuning en welzijn.

7. Veel sociale verbanden zijn stadsdeel- of zelfs stad-overstijgend. Op welke wijze wil het college hierop aansluiten, om zo de aansluiting met de eigen kracht van mensen zelf mét hun sociale verbanden te borgen?

8. Veel vrijwilligers- en zorgorganisaties werken ook stadsdeel- en zelfs stad-overstijgend. Dit betekent dat voorzieningen die het beste aansluiten op de specifieke begeleidingsvraag, identiteit en leefwereld van mensen in veel gevallen buiten het stadsdeel beschikbaar zullen zijn. Hoe borgt het college de toegang tot deze voorzieningen?

Getuige het coalitieakkoord zijn innovatie, eigenaarschap en vraaggerichtheid belangrijke uitgangspunten voor het WMO-beleid.

9. Minimale kwaliteitsvereisten bij de aanbesteding en financiering van de WMO-begeleidingstaken kunnen, hoe reëel deze op zichzelf ook kunnen zijn, een drempel opwerpen voor kleine organisaties en individuele zorgaanbieders. Welke mogelijkheden ziet het college om initiatieven van kleine / nieuwe aanbieders de ruimte te geven?