“En dan de bizar kromme argumentatie onder deze goocheltruc. De wethouder schrijft: ‘Deze extra dividendopbrengsten is (zijn, PG) in de begroting opgenomen omdat de gemeente niet vooruit kan én wil lopen op de beoogde verkoopopbrengst uit Eneco.’ Dat geloof je toch niet? Als het college hier iets wel doet, is het vooruitlopen op die verkoopopbrengsten. Verkoopopbrengsten bovendien, die volgens het coalitieakkoord moeten worden geïnvesteerd in de grote mobiliteits-, woningbouw- en energietransitieopgaven van Den Haag. Nu verkoopt het college niet alleen onder misleidende voorwendselen de huid nog voordat de beer geschoten is, maar het wijkt hiermee ook af van zijn eigen afspraken om de opbrengsten voor de eerder afgesproken doelen te gebruiken. We weten allemaal dat je het Haagse tafelzilver maar één keer kunt verkopen en uitgeven en dat daarna vroeg of laat alsnog bezuinigingen of belastingverhogingen wachten.”

Het valt Pieter Grinwis tegen dat het college koste wat kost belastingverhogingen heeft willen voorkomen, maar het gevolg is wel dat de zorg aan ouderen en kinderen verschraalt en dat voor de zoveelste keer de kaasschaaf over de medewerkers van de gemeente wordt gehaald. “Want dat is het, die halvering van de technisch en daarmee ongevaarlijke klinkende loon- en prijscompensatie. De meest ordinaire kaasschaaf die er bestaat. Dan heb ik liever dat het college lef toont en nu kiest voor bijvoorbeeld een iets hogere ozb - deze is immers ruimschoots de laagste van ons land. Nu zoekt het college zijn toevlucht in dit soort makkelijke maatregelen en het verjubelen van Eneco-opbrengsten in plaats van deze conform hun eigen coalitieakkoord te laten renderen op lange termijn.”

Gelukkig maakt het college ook goede keuzes. Zo is er in de begroting nadrukkelijk aandacht voor eenzaamheidsbestrijding en daarmee het waardig ouder kunnen worden in Den Haag. Maar de zorgen overheersen. Pieter Grinwis: "Ik krijg buikpijn van de voorgenomen bezuinigingen op de posten jeugd en wmo. Het college heeft besloten om het structurele tekort van 35 miljoen euro voor bijna 95% binnen het begrotingsprogramma zelf op te lossen, terwijl daar het geld juist hard nodig is. Sommige bezuinigingsmaatregelen roepen de nodige vraagtekens op. De gemeente gaat bijvoorbeeld zelf indiceren voor beschermd wonen en tegelijkertijd bezuinigen door meer lichte in plaats van zware zorg te gaan leveren. Dat moet €9 miljoen in het laatje brengen. Maar het kan toch niet zo zijn dat mensen minder bescherming nodig hebben als ambtenaren gaan indiceren in plaats van professionals? Of dat mensen als door een wonder minder zorg behoeven als de wethouder zegt: u kunt prima toe met een uur minder zorg per week?”