De heer Slob (ChristenUnie): Ik heb de motie mede ondertekend. Ik voel mij daarom ook een beetje aangesproken ook al richt de heer Mastwijk zijn kritiek nadrukkelijk aan het adres van de Partij van de Arbeid. Ik vind het zijn goed recht dat hij dit voorstel afwijst, want dat is een politieke keuze. Ik vind echter dat hij over de grens gaat als hij dit schaart onder het kopje "ouderen paaien". Is het dit met mij eens als hij nog even nadenkt over de woorden die hij heeft uitgesproken?

De heer Mastwijk (CDA): Nee, ik had wellicht een ander woord kunnen kiezen, maar ik houd van duidelijkheid in de politiek en daarom houd ik mijn opmerking staande. Het is oorbaar gedrag, maar ik heb gezegd wat ik heb gezegd en dit neem ik niet terug.

De heer Slob (ChristenUnie): Dit woord heeft een negatieve connotatie. De heer Mastwijk persisteert, maar hij weet net zo goed als ik dat er al jarenlang wordt gesproken over de voor- en nadelen van gereduceerde tarieven of het gratis aanbieden van openbaar vervoer ook aan doelgroepen. Die discussie is niet zo maar uit de lucht komen vallen en is ook niet door de Partij van de Arbeid geëntameerd. Hier wordt al veel langer over gesproken. In het buitenland is inmiddels de nodige ervaring opgedaan. Dan is het toch niet meer dan logisch en redelijk dat wij hier in de Kamer over spreken en dat wij keuzes maken. Het is dan toch een beetje retoriek van de heer Mastwijk om dit zo aan de kant te schuiven. Zo gaan wij toch niet met elkaar om?

De heer Mastwijk (CDA): Het is het goed recht van iedere fractie in de Kamer om in deze vergaderzaal te spreken over gereduceerde tarieven in het openbaar vervoer voor bepaalde doelgroepen. De visie van mijn fractie is dat het vooral aan de regio's en de lagere overheden is om met behulp van de mogelijkheden die de brede doeluitkering biedt, na te gaan of het in hun gemeenten opportuun is om experimenten uit te voeren. Wij vinden dit geen taak voor de rijksoverheid.

De heer Slob (ChristenUnie): Is de heer Mastwijk van mening dat de regio wel "ouderen mag paaien", om zijn woorden te gebruiken, maar dat de rijksoverheid daartoe geen enkel initiatief mag nemen? Dit is toch ook een kromme redenering.

De heer Mastwijk (CDA): De heer Slob legt mijn woorden verkeerd uit. Ik heb het woord paaien gebruikt in relatie tot de pogingen van de Partij van de Arbeid om de blunder rond de AOW goed te maken. Ik heb ook gezegd dat een regio of gemeente die er vanwege de samenstelling van de bevolking, de congestie in de stad of de aanwezigheid van veel ouderen of studenten voor kiest om voor die doelgroepen gereduceerde tarieven te hanteren, daartoe het recht heeft. Als een gemeente de indruk heeft dat zij daarmee een bijdrage kan leveren aan het voorkomen of het terugdringen van een sociaal isolement of aan de oplossing van congestie, is het haar goed recht om voor dergelijke maatregelen te kiezen en wij zullen die ook steunen. Ik zou graag zien dat de heer Slob deze zaken gescheiden houdt.

…

De heer Slob (ChristenUnie): Ik laat even de laatste woorden tot mij doordringen. Ik heb een vraag over beide moties. Mevrouw Dijksma omarmt die in feite, omdat zij de moties beschouwt als een ondersteuning van de lijn die in de initiatiefnota is uitgezet. Hoe reëel acht zij dat beide moties uitgevoerd kunnen worden? Wij moeten namelijk de realiteit, ook de financiële, in acht nemen. Ik heb wat dit betreft bij een motie wat aarzelingen. Daarom staat mijn naam daar ook niet onder. Wat is haar reactie daarop?

Mevrouw Dijksma (PvdA): Ik denk dat het heel belangrijk is om nu eerst te beginnen met de ouderen als doelgroep. Ik zie ook dat daarvoor in de Kamer bredere steun is. Die motie hebt u ook medeondertekend. Mijn opvatting over gehandicapten is de volgende. Uiteindelijk zullen daar niet de meeste problemen zijn wat de kosten betreft. De commissie Van der Zaag heeft gepleit voor ontschotting van de middelen, in navolging van een motie die wij hierover hebben aangenomen. Dit betekent dat een kleine groep gehandicapten fysiek in staat zal zijn met het reguliere openbaar vervoer te reizen. Voor hen zal het openbaar vervoer gratis zijn. Dit kan een prikkel zijn om meer gebruik van het openbaar vervoer te maken. Daardoor wordt de druk op het bijzondere doelgroepenvervoer minder. Op die manier zou een dergelijk systeem zichzelf kunnen financieren. Men moet dan wel bereid zijn om de ontschotting daadkrachtig ter hand te nemen, maar helaas schiet dat niet zo op. Dit is dus een voorwaarde voor het welslagen van dit onderdeel. Zo lees ik overigens ook de motie.

De heer Slob (ChristenUnie): U neemt aan dat het dit effect zal hebben. De strekking van de motie is evenwel om dit in de regio uit te proberen.

Mevrouw Dijksma (PvdA): Precies; dat is de strekking van de motie. Om die reden acht ik die ook zeer uitvoerbaar. Immers, in een regio kan dan worden nagegaan of het beoogde effect er daadwerkelijk is. Als dat niet het geval is, ben ik heel helder. Er moet dan daarmee gestopt worden.

…

De heer Slob (ChristenUnie): Ik hoop dat de minister een goede vakantie heeft gehad, want ik snap haar heftigheid rond de ouderen niet helemaal bij deze motie. Zij wekt een beetje de indruk dat alle geldsluizen opengaan, dat niet meer logisch wordt nagedacht en dat alles maar moet kunnen. Ik heb de motie zo gelezen -- daarom heb ik haar ook ondertekend -- dat het gaat om een experiment en dat sprake is van cofinanciering. Er moeten dus decentrale overheden zijn die er iets in zien. Als die er niet zijn, gaat het sowieso niet door. Als die er wel zijn, zou je het experiment kunnen uitvoeren en kan antwoord komen op uw veronderstelling dat het waarschijnlijk niets oplevert. Je moet het toch beproeven en het een keer een kans geven?