door Kees van Oosten

ZWOLLE - ‘Hier zit een dankbaar mens‘, zegt Arie Slob (40) enkele maanden nadat hij z‘n Tweede Kamerzetel verloor tijdens de verkiezingen van 15 mei, in z‘n woning in Zwolle-Zuid. ‘Natuurlijk had ik er graag bij willen zijn en heb ik het best even moeilijk gehad toen de nieuwe Kamer werd geïnstalleerd. Maar het hoort bij het vak. In de politiek kun je winnen en je kunt verliezen. Verliezen hoort erbij. Ik ben door de voordeur binnengekomen en ik ben met opgeheven hoofd door de achterdeur vertrokken.‘.

Slob zit er ontspannen bij. Korte broek, gebruind. Geen wrok, geen krassen op de ziel. Toch zou hij alle reden hebben tot enig zelfbeklag. Wanneer de Kamerzetels op basis van rapportcijfers zouden worden verdeeld, zou hij met vlag en wimpel zijn herkozen.

In de 15 maanden dat hij voor de ChistenUnie in de Kamer zat kreeg hij van alle kanten lof toegezwaaid voor de wijze waarop hij het kamerlidmaatschap inhoud gaf: gedegen, principieel, bevlogen. Ook in het intermenselijke vlak lag hij goed. ‘Een fijne collega‘, zo werd hij alom omschreven.

OVERSTELPT

Nadat op die historische verkiezingsavond het doek voor hem viel, werd hij overstelpt met mailtjes, brieven en telefoontjes van politieke vrienden én vijanden, vrienden, bekenden, sympathisanten. Al die schriftelijke reacties heeft hij gebundeld. Het is een heel boekwerk geworden. ‘Dat heeft me ontzettend goed gedaan. Kijk, dat je een mailtje krijgt van een partijgenoot valt te begrijpen, maar er zitten ook reacties bij van Henny Willems van GroenLinks en van verschillende CDA‘ers, PvdA‘ers, VVD‘ers, zelfs van D66, een partij waarmee ik het ideologisch volstrekt oneens ben. Je mag best weten, daar was ik echt door geroerd.‘

‘Wanneer je inzet voor de publieke zaak wordt gewaardeerd door mensen van buiten de partij, is er reden tot dankbaarheid.‘

Er is nog een belangrijke reden waarom dankbaarheid en niet bitterheid de boventoon voert. Enkele dagen nadat hij Kamerlid af was, kreeg hij al verzoeken om eens te praten over een nieuwe baan. Uiteindelijk koos hij het directeurschap van Concent, een besturenorganisatie voor gereformeerd onderwijs. In september gaat de benoeming in. ‘Ik heb er echt zin in. Concent opereert op het snijvlak van onderwijs en politiek. Aan beide ben ik verknocht. Ik ben dankbaar dat ik niet langer gebruik hoef te maken van het recht op wachtgeld. Het eerste jaar krijg je 80 procent en het tweede jaar 70 procent. Maar daarvoor ga je niet in de politiek, al wordt wel eens anders gesuggereerd. Ik ken niemand die graag thuiszit. Vrijwel elk mens wil zin aan z‘n bestaan geven. Ik moet bezig zijn. Stilstand is achteruitgang. Daarom ben ik heel blij dat ik weer aan de slag kan gaan, al geef ik direct toe dat ik nog dolgraag in de Kamer zou hebben gezeten; politiek is nu eenmaal een passie.‘

Zelfs op vakantie is het hem niet gelukt om de politiek los te laten. Samen met vrouw en vier kinderen heeft hij vier weken met de vouwwagen rondgezworven in Noord-Spanje, z‘n favoriete vakantie-oord. ‘We houden van de Spaanse cultuur en de Spaanse natuur en mijden de costa‘s. Dit jaar zijn we in Santander, Salamanca en Vallodolid geweest. Maar ook in Spanje bleef ik via de wereldomroep op de hoogte van de ontwikkelingen in Den Haag. Het bloed kruipt nu eenmaal waar het niet gaan kan.‘

Het gezin Slob ‘kickte af‘ in Parijs. ‘Op de dag dat de regeringsverklaring werd afgelegd, zat ik in Euro Disney. Maar ik heb wel alles gevolgd.‘

RUSTIGER

Hoewel onbedoeld heeft de verkiezingsuitslag wel tot gevolg dat Slob het even rustiger aan kan doen. Eerst combineerde hij bijna acht jaar het leraarschap met het raadslidmaatschap van Zwolle, daarna volgden 15 hectische maanden in de Kamer. ‘In een kleine fractie komt er veel op je af. Je bent een generalist. Dat is prachtig, maar het betekent wel dat je er hard aan moet trekken.‘

SAMEN ETEN

Nu komt er een rustiger periode aan. ‘We kunnen samen als gezin eten. Dat is een ongekende luxe, daar verheug ik me op.‘

Toch lijkt het zo goed als zeker dat Slob weer terugkeert in de politiek. ‘De afgelopen verkiezingen zijn vertekend door het Fortuyn-effect. Dat is eenmalig. Ik sta voor de volle honderd procent achter de idealen van de ChristenUnie. Dit keer hebben we verloren, de volgende maal winnen we misschien. Wie weet zit een terugkeer er dan weer in.‘

Hij staat sceptisch ten opzichte van het kabinet Balkenende. Aan de ene kant is hij blij met de terugkeer van het CDA in de regering, anderzijds is hij beducht voor het spel van de VVD van Zalm en de onervarenheid van de LPF. ‘Ik hoop er het beste van, want het landsbelang staat tenslotte voorop.‘

Bron: Zwolse Courant