Bijdrage Ed Anker plenair debat over huiselijk geweld

woensdag 10 maart 2010 10:00

De heer Anker (ChristenUnie): Voorzitter. Wat in Zierikzee is gebeurd, is vreselijk. Mijn fractie heeft met ontzetting kennisgenomen van het drama. Het is afschuwelijk als in een gezin de vader zijn kinderen doodt. Dat is geen gezinsdrama, maar een gezinsmoord. Ons medeleven gaat uit naar de moeder en haar zoon die gespaard zijn gebleven.

            Vanochtend ontvingen wij het feitenrelaas. Het is stuitend om te lezen dat iemand die al zo vaak gerecidiveerd heeft toch onder de voorwaarde uit is gekomen, vanwege de instelling van hoger beroep. In het debat over Saban B. heb ik al eens gezegd dat een andere beslissing zou zijn genomen als ook maar één moment nagedacht was over de mogelijke gevolgen. Soortgelijke kwesties speelden ook een rol bij een pedofiel in Eindhoven. Ik vraag wederom aan de minister van Justitie of er nu een risicotaxatie is gedaan en of deze een rol heeft gespeeld bij het opschorten van de bijzondere voorwaarden, zoals het gebiedsverbod en het afstandscriterium.

            In het debat over het voorkomen van huiselijk geweld lijken oplossingen vaak simpel en eenvoudig, maar dat zijn ze niet. Afgelopen dagen is er al weer heel wat voorgesteld. Het is makkelijk om te roepen om gebiedsverboden en preventieve maatregelen. Moeilijker wordt het als deze verboden moeten worden gehandhaafd. Handhaving is juist de zwakke schakel in het geheel van maatregelen. Daarbij moeten wij oppassen dat we geen maatregelen nemen die uiteindelijk contraproductief kunnen zijn. Over het algemeen is de Kamer heel kritisch over interventies achter de voordeur. Dit grote drama laat ons echter zien dat ingrijpen soms niet alleen erg gewenst, maar ook echt noodzakelijk is. Tegelijkertijd moeten wij niet alle terughoudendheid op dit soort dingen afschuiven. Daarom stel ik mij in dit debat wat voorzichtig op aangaande het invoeren of uitbreiden van maatregelen. Dat moeten wij grondig met elkaar bespreken.

            Ik wil een paar zaken aan de orde stellen. In vijftig politieregio's is inmiddels een proef van start gegaan waarin slachtoffers van huiselijk geweld gebruik kunnen maken van het Aware-systeem. Ik heb dat in de praktijk mogen zien. De reacties van gebruikers zijn heel erg positief, maar het systeem vindt nog onvoldoende navolging. Ik meen dat er nog tien regio's zijn waarin het niet wordt gebruikt. De PvdA heeft voorgesteld om het systeem landelijk in te voeren. Ik heb daar wel enkele vragen over. Kan de minister ons informeren over de eerste resultaten van het gebruik van dit systeem? Is al bekend of dit waarschuwingssysteem heeft voorkomen dat er nieuwe slachtoffers vielen? Geven de resultaten aanleiding om het Aware-systeem landelijk in te voeren en zo ja, waarom is er dan nog terughoudendheid over de invoering?

            Preventie door middel van elektronische enkelbanden gaat nog verder. Reclassering Nederland roept vaak op tot meer gebruik van de elektronische detentie. Kan de minister uiteenzetten hoe hij denkt over de elektronische detentie en waartoe deze wel en niet geëigend is? In discussies over het vreemdelingenbeleid hebben wij het daar ook weleens over gehad, omdat mensen die ter beschikking moeten blijven op die manier toch aan het werk kunnen gaan. Ik zou graag meer horen over preventieve maatregelen.

            Collega Voordewind sprak vorig jaar de wens uit dat een mediacode de hijgerige berichtgeving rond gezinsmoorden zou temperen. Die mediacode zou ook moeten gelden voor de verschillende overheidsinstanties. De overheidsinstanties veegden deze week echter allemaal hun straatje schoon: zij hebben allemaal hun uiterste best gedaan, maar toch ging het fout. De publieke verontwaardiging is groot. Het zou de minister sieren om het korpsbeheerdersoverleg te vragen voortaan met een gezamenlijke woordvoeringslijn naar buiten te treden. Nu heb ik echt de brief van de minister nodig gehad om zicht te krijgen op de gang van zaken. Verschillende verklaringen van gemeenten, politie en OM versterken het beeld van chaos en onvermogen. Dat mag niet gebeuren wanneer burgers duidelijke antwoorden verwachten van de overheid. Ziet de minister mogelijkheden om de betrokken korpsbeheerders aan te sporen om in de zogeheten "driehoek" een gezamenlijke woordvoeringslijn af te spreken?

            Vandaag hebben wij in de media gehoord dat de burgemeester van Zierikzee vermoedt dat het gezin nog steeds gevaar loopt. Wat is de precieze aard van deze dreiging? Ik weet niet of daar specifiek op ingegaan kan worden, maar het maakt mij wel onrustig, dus ik hoor daarover graag iets meer.

 

Labels
Bijdragen
Ed Anker

« Terug

Archief > 2010 > maart