De heer Anker (ChristenUnie): Voorzitter. Wij spreken in de Kamer regelmatig over de politie. De politie gaat ons immers aan het hart. Aan het begin van deze kabinetsperiode waren de salarissen van de politie een belangrijk onderwerp van gesprek. Nu spreken wij heel veel over de operationele inzet van de politie, het zogenaamde "blauw op straat".

            Het is goed dat de politie zo in de aandacht staat en het is ook goed om te spreken over cijfers; waar staan wij nu precies?

            Uit de cijfers die in de brief staan die wij van de vorige minister van BZK hebben ontvangen, wordt duidelijk dat er in het afgelopen jaar 1000 agenten bij zijn gekomen en dat deze 1000 agenten vooral op straat en in de opsporing worden ingezet. Er is dus volgens de minister meer blauw op straat. De cijfers laten ook zien dat er in Nederland begin dit jaar ruim 53.000 politiemensen aan het werk waren, 1100 meer dan met de Kamer was afgesproken vorig jaar.

            Concreet wordt op de bezuinigingen in de brief van de minister nog niet ingegaan omdat de begrotingen van de politiekorpsen nog niet bekend zijn. Hier wil ik het volgende over opmerken. Uit de berichtgeving in de media van de afgelopen tijd komt naar voren dat de bezuinigingen, in tegenstelling tot wat in de brief van de minister staat, minder blauw op straat tot gevolg zullen hebben, vooral in de grote steden. Dat is niet de afspraak die wij met de minister hebben gemaakt en het is ook niet de afspraak die de korpsbeheerders met de ministers hebben gemaakt.

            Het is nu heel verleidelijk om op de berichten van korpsbeheerders te gaan reageren, want die geven natuurlijk reden tot zorg. Ik houd mij echter ook aan mijn rol als lid van de Tweede Kamer. Allereerst zijn nu de korpsbeheerders aan zet om de afspraken na te komen die zij met het kabinet hebben gemaakt. Als dat niet lukt, gaan zij naar de minister en moet de minister maar weer naar ons toe gaan als het echt niet mogelijk is, als die onderhandeling niet lukt. De Kamer moet daar nu niet tussen gaan zitten.

            Mocht men nog om opties tot bezuiniging verlegen zitten, denken wij echter wel mee. Allereerst denk ik dat er efficiencywinst te halen is met het maken van afspraken over centrale inkoop. Er zijn al meermalen voorbeelden genoemd als de rijopleidingen, de ICT, de gsm-uitleesuitleesapparatuur en alle vormen van de Volkswagen Touran die er op dit moment al rondrijden. Ik vraag de minister hoe hij nu de voortgang ziet op dit dossier, met name waar het gaat om de gezamenlijke inkoop, nu de wijzigingen van de Politiewet controversieel zijn verklaard. Wat gaat dat ons nu eigenlijk kosten? Kan hij daar inzicht in geven?

            Ik herhaal nog maar eens dat veel agenten betrokken zijn bij het faciliteren van evenementen. Tijdens de gemeenteraadscampagne hoorde ik weer veelvuldig hoe een evenement als een voetbalwedstrijd of een concert in een naburige grote gemeente directe gevolgen heeft voor de aanwezigheid van politie in een kleinere gemeente. Agenten moeten vooral hun werk kunnen doen en de veiligheid in dit land bevorderen. Zij hoeven wat mij betreft geen verkeer te regelen en concerten te faciliteren omdat iemand iets heeft georganiseerd. Dat kunnen particuliere diensten ook prima en daar mogen de organisatoren en de gebruikers best zelf voor betalen.

            Ook hoor ik steeds vaker de klacht dat de politie veel taken in de maag krijgt gesplitst waar anderen in de veiligheidsketen toch echt verantwoordelijk voor zijn. Ik vraag de minister of hij ook op zo'n manier kijkt naar de operationele taken van de politie, dus niet alleen naar de sterkte, maar ook naar de taken die moeten worden uitgevoerd: wat moet de politie wel doen en wat niet en wat horen anderen te doen?