Voor de heer Voordewind (ChristenUnie) zijn de bevindingen met betrekking tot de JJI's eveneens zeer ernstig. Het is een goede zaak dat er meteen maatregelen zijn aangekondigd, ook al bestaan daarover nog onduidelijkheden; zo is het zeer de vraag of de extra gelden voldoende zijn om de gevolgen van de bezuinigingen van de afgelopen tien jaar te compenseren. De oplossing van de problematiek is overigens zeker niet alleen een kwestie van geld. De gewenste verbetering zal vooral moeten komen van kwaliteitsbevorderende maatregelen; vandaar het terechte pleidooi voor onderzoek naar de wijze waarop de kwaliteit en de effectiviteit van behandeling en nazorg kunnen worden verhoogd. Hoe gaat de staatssecretaris de uitwisseling van goede voorbeelden en ervaringen stimuleren? De Centra voor Jeugd en Gezin moeten in de keten een grotere rol krijgen. Hoe staat het inmiddels met het verbetertraject dat moest leiden tot de inzet van uitsluitend erkende en gestandaardiseerde interventies?

Ook de heer Voordewind is voorstander van verplichte nazorg als onderdeel van de het behandelplan; de vrijblijvendheid hiervan is een van de oorzaken van de grote recidive. In de PIJ-brief van 2006 was het streven dat alle jeugdigen die een JJI in 2007 zouden verlaten, een breed nazorgtraject zou worden aangeboden: daartoe zou nog in 2006 een beleidskader worden ontwikkeld. Waarom is dit niet van de grond gekomen? Welke rol gaat de jeugdzorg spelen bij de nazorg? En zal het verantwoordelijkheidskader voor de nazorg tijdig worden toegepast, in ieder geval voor de controle hierop van de inspectie volgend jaar?