Tineke Huizinga-Heringa: De leden van de fractie van de ChristenUnie hebben met belangstelling kennisgenomen van het onderhavige wetsvoorstel. Het wetsvoorstel geeft deze leden aanleiding tot van een aantal vragen en opmerkingen.

 

Zij stellen vast dat materieel materieel al voor een belangrijk deel is voorzien in de vorm van artikel 65 Vw en 6.2 en 6.3 Vb. In dit verband vragen zij naar informatie over de werking van deze artikelen in de praktijk. Hoe vaak zijn vervoerders daadwerkelijk aangesproken op hun terugnameplicht. Zijn er in de praktijk daadwerkelijk sancties opgelegd. In hoeverre is sprake geweest van verhaal van verblijfskosten? Hebben deze bepalingen invloed gehad op de aan-tallen vreemdelingen die zonder geldig verblijfsdocument Nederland proberen binnen te komen?

 

Een belangrijk onderdeel van de richtlijn is artikel 4, tweede lid. Sancties voor vervoerders mogen geen afbreuk doen aan de bescherming die mensen toekomt omdat zij vluchteling zijn. Zij vragen of de betreffende bepalingen, zoals onder meer neergelegd in de richtlijnen voor vervoerders, er inderdaad toe hebben geleid dat een werkbaar evenwicht is gevonden tussen enerzijds de wens om illegale binnenkomst in ons land te voorkomen en anderzijds de plicht om het mensen niet onmogelijk te maken om asiel aan te vragen in een ander land. Welke criteria legt een IND-medewerker aan om te beslissen of al dan niet ongedocumenteerd naar Nederland mag worden gereisd? Welke status heeft diens beslissing in juridische zin? Wordt een besluit genomen ter plekke, of is sprake van besluitvorming op afstand?