De ChristenUnie stelt vast dat de Turkse premier Erdogan een hardere onderhandelaar bleek dan de Nederlandse voorzitter van de EU. Rouvoet: “Als de toetreding van Turkije het begin van het einde van de EU is, betwijfel ik of de minister-president dan nog zo verheugd is over de koppeling van zijn naam aan deze top”.

 

Rouvoet stoort zich aan de enorme naïviteit van de EU op de punten waarop Turkije in gebreke blijft: “Er is sprake van verbeteringen, maar intussen is er bijvoorbeeld óók nog steeds sprake van honderden gevallen van foltering in 2004, een beroerde positie van minderheden en andere godsdiensten dan de islam”. Hij wijst ook op de kwestie Cyprus en de genocide op de Armeniërs. Rouvoet: “Ik heb geprobeerd me voor te stellen hoe de zaken zouden zijn gelopen als het de afgelopen maanden niet over de mogelijke toetreding van Turkije, maar van Israël zou zijn gegaan. Ik twijfel er niet aan dat er dan harde woorden waren gesproken over thema’s als ‘bezetting’, ‘erkenning Palestijnse staat’, ‘de rechten van minderheden’ en dat er ononderhandelbare eisen zouden worden gesteld aan Israël voordat er ook maar aan toetredingsonderhandelingen zou kunnen worden gedacht”.