De leden van de fractie van de ChristenUnie hebben met belangstelling kennis genomen van de voorstellen van de staatssecretaris met betrekking tot de Wet handhaving consumentenbescherming.

De leden van de fractie van de ChristenUnie denken dat er met de instelling van de ConsumentenAutoriteit op een goede manier vorm wordt gegeven aan de vereiste nationale instantie met betrekking tot de consumentenbescherming. De ConsumentenAutoriteit en de overige bevoegde autoriteiten kunnen de benodigde bescherming leveren aan de consument met betrekking tot intercommunautaire inbreuken op de diverse wettelijke bepalingen. Ook de ‘witte vlekken’ op het gebied van de huidige consumentenbescherming ten opzichte van de verschillende verordeningen worden ondervangen. Met dit wetsvoorstel wordt de positie van de consument op de (Europese) markt versterkt.
De leden van de ChristenUnie-fractie onderschrijven om deze redenen de hoofdlijnen van dit wetsvoorstel, maar ontvangen op een aantal punten graag nog een nadere toelichting.

Allereerst, de ConsumentenAutoriteit wordt volgens het wetsvoorstel door de minister aangewezen en is een onder hem ressorterende ambtenaar. Dit is een andere constructie als waar destijds voor gekozen is bij de oprichting van de NMa. De staatssecretaris gaat in de MvT (paragraaf 4.2) op het waarom van deze keuze in. Voor de leden van de ChristenUnie-fractie is nog niet duidelijk hoe de zaak precies ligt. Waarom wordt de mogelijkheid voor het creëren van een zelfstandig bestuursorgaan zo nadrukkelijk opengelaten, zo vragen deze leden? Bestaat er bij de staatssecretaris de wil of het voornemen om op termijn een zelfstandig bestuursorgaan te realiseren?

Ten tweede, vanuit Europees oogpunt is er noodzakelijkerwijs sprake van bestuursrechtelijk toezicht. Er is echter gekozen voor zowel bestuursrechtelijke als privaatrechtelijke handhaving (MvT, paragraaf 5.1). Een duaal stelsel is het gevolg. Dit duale stelsel draagt niet bij aan een transparant en coherent systeem van handhaving. In de ideale situatie zijn toezicht en handhaving in één hand, wat in het voorstel niet het geval is. De staatssecretaris onderkent deze discrepantie, evenals de leden van de fractie van de ChristenUnie.

Aan de andere kant is het de wens van de regering het privaatrechtelijke stelsel zoveel mogelijk in stand te houden. Kan de staatssecretaris nader toelichten waarom zij in de finale afweging toch kiest voor een duaal stelsel? Met betrekking tot de evaluatie laat de staatssecretaris namelijk weer nadrukkelijk de mogelijkheid open tot het samenbrengen van toezicht en handhaving in één hand, wanneer dat toch nodig blijkt te zijn.

De bovenstaande vragen brengen de leden van de fractie van de ChristenUnie bij de vraag wanneer de eerste evaluatie moet plaatsvinden (MvT, paragraaf 11.3). De Raad van State stelt voor dit te doen vier jaar na de inwerkingtreding van verordening 2006/2004.
De staatssecretaris wijst dit voorstel van de hand. Zij wijst erop dat de termijn te kort is om een goed beeld te kunnen geven. De leden van de fractie van de ChristenUnie denken echter dat de voorgestelde termijn wel een reële termijn is. Wanneer de afhandeling van de voorliggende wet verloopt in lijn met de Europese verordeningen, dan zal de wet voor 29 december 2006 geïmplementeerd zijn. Doorrekenend zit er dan nog ruim twee jaar tussen de inwerkingtreding van de wet en de evaluatie. De leden van de fractie van de ChristenUnie raden de staatssecretaris aan de suggestie van de Raad van State met betrekking tot de evaluatietermijn toch over te nemen.

Tenslotte vragen de leden van de ChristenUnie-fractie – naar aanleiding van het voorschrift in artikel 4 van de Verordening 2006/2004 dat de toegekende rechten en verantwoordelijkheden bekend worden gemaakt bij het grote publiek – op welke wijze en met welke boodschap de ConsumentenAutoriteit zich aan het grote publiek zal gaan presenteren?