Op een zonnige vrijdagmiddag, even buurten bij de ouderen van Cardia Landscheiding. Met een tas vol zoetigheid maken we onze entree. We hebben hier wat om uit te delen.  

Opgewacht door Eunice van Zomeren (nummer 29 op de lijst) belooft dit meer dan een gezellige middag te worden. Na een korte rondleiding door het gebouw en hier en daar wat kennis te hebben gemaakt met het personeel lopen we door naar een grote zaal. Er hebben zich daar veel ouderen verzameld. Met een vrolijke noot worden we door hen welkom geheten.

Natuurlijk zijn Pieter en Tineke hier niet alleen gekomen om taartjes uit te delen. Het is ook een mooie gelegenheid om naar elkaar te luisteren, om met elkaar de zorgen van deze tijd te delen, en natuurlijk om duidelijk te maken wat de CU-SGP voor ouderen wil betekenen.  Wat mij opvalt: de sfeer zit er lekker in en er is veel interactie.

In het begin zijn het de verhalen over vroeger die de klok slaan. Het bombardement op Bezuidenhout, de barre tijden van na de oorlog en de kansen die er toen waren. Het doet mij weer eens beseffen dat deze generatie zo ontzettend veel heeft meegemaakt. Erg boeiend om naar hen te luisteren. Natuurlijk wordt er deze middag ook stilgestaan bij het heden. Bij de complexiteit van het leven bijvoorbeeld. Louis, de man met de mooiste stem van het gezelschap merkt op: “Je moet tegenwoordig in meerdere richtingen zijn afgestudeerd om zelf je administratie te kunnen bijhouden”

De CU-SGP heeft weet van deze en nog andere moeilijkheden en ook hoe belangrijk het is om als samenleving naar elkaar om te zien. Eigenlijk staat iedere generatie op de schouders van de vorige. Dit gaat over wat onze ouders en grootouders hebben opgebouwd, maar ook over de lessen die we van hen kunnen leren. De CU-SGP wil zich inzetten voor ouderen. Juist zij verdienen een goede plek in onze maatschappij. Wij zoeken u op en luisteren naar uw verhalen. "Dichtbij en dienstbaar".