Afgelopen week staat niet op zichzelf. Al jaren horen we dat het aanmeldsysteem voor asielzoekers piept en kraakt en al vaker sliepen er mensen buiten. Dit is dus geen politieke crisis of een overmachtssituatie waardoor het Rijk is overvallen. Het is geen probleem van Ter Apel, maar een probleem van alle Nederlandse gemeentes en een gevolg van politieke keuzes. En daar word je soms moedeloos van.

Ik ben zelf raadslid voor de ChristenUnie-SGP in Den Haag, en ga dus niet over het functioneren van het Centraal Orgaan Asielopvang (COA) of de huidige asielwetgeving. Ik controleer wel het Haags college en praat en besluit mee over wat we doen als stad van Vrede en Recht. En gelukkig, in Den Haag gebeurt veel goeds als het gaat om opvang van vluchtelingen. Voor de zomer hebben we extra asielzoekers opgevangen, naast alle Oekraïense vluchtelingen die we in onze stad hebben verwelkomd én de statushouders die we in onze stad een thuis mochten geven. En recent hebben we in een hotel nog eens extra mensen een plek gegeven om het aanmeldcentrum Ter Apel te ontlasten. Ik ben blij dat onze stad hierin verantwoordelijkheid neemt. 

De situatie in Ter Apel laat twee dingen zien. Ten eerste dat er landelijk iets moet veranderen. Daarom roep ik het kabinet en de ChristenUnie Tweede Kamerfractie op om een menswaardig, humaan en eerlijker asielbeleid te regelen. En ten tweede, er is ook acuut plek nodig voor mensen. En aan ons in Den Haag mag dat niet liggen. Daarom heb ik met collega's in de Haagse raad een rondvraag aangevraagd voor aanstaande donderdag 1 september. Om te vragen wat de gemeente Den Haag nog meer kan doen om (tijdelijke) opvangplekken te realiseren en om met de veiligheidsregio verantwoordelijkheid te nemen. Ik hoop dat ook andere gemeenten vorm gaan geven aan een menswaardig asielbeleid.