Mevrouw Ortega-Martijn (ChristenUnie):

Voorzitter. De financiële crisis lijkt nu ook de reële economie te gaan raken. Ons bereiken berichten over de stagnatie en in sommige landen zelfs de krimp van de economie. In reactie hierop worden nu door verscheidene ministeries plannen gemaakt en gelanceerd. EZ gaat de kredietfaciliteit voor ondernemers verruimen, het ministerie van Financiën redt met enige regelmaat de banken, VROM kijkt naar het op gang houden van de huizenmarkt en SZW denkt nu na over werktijdverkorting. Dit zijn allemaal goedbedoelde plannen, maar er zou volgens mij een meer integrale visie van het kabinet aan ten grondslag moeten liggen. In deze tijden zou juist gezamenlijk opgetrokken moeten worden. Ik doel daarbij niet alleen op een gezamenlijk optrekken binnen het kabinet. De fractie van de ChristenUnie pleit voor een brede publiekprivate coalitie die een aanvalsplan opstelt voor de bestrijding van de kredietcrisis en de economische crisis. In deze coalitie zouden werkgevers, werknemers, maar ook banken en lokale overheden een plaats moeten krijgen. Ik kijk daarbij vooral naar de langere termijn. Hoe houden wij onze economie op peil, stabiel en innovatief? Wat is daarvoor nodig?

In dit kader wijs ik ook op de breed gedragen motie Schuurman c.s., die in de Eerste Kamer is aangenomen. De daarin gevraagde visie zou ook naar de Tweede Kamer gezonden moeten worden. Kan de minister dit toezeggen?

Over de werktijdverkorting wil ik het volgende opmerken. Dit lijkt op zichzelf een sympathiek idee, maar volgens mijn fractie zitten er wel wat haken en ogen aan. Wij moeten bijvoorbeeld weten of wij van doen hebben met een tijdelijke inzinking van de economie. Ik help het echt iedereen hopen dat dit zo is. De beantwoording van deze vraag vereist echter een fundamentele analyse van de stand van de economie. Een dergelijke analyse heb ik nog niet langs zien komen. Het CPB komt binnenkort met de nieuwste cijfers. Mijn fractie vindt dat moment het juiste moment om duurzame maatregelen te nemen. Wat vindt het kabinet hiervan? De huidige regeling voor werktijdverkorting kent een aantal voorwaarden. Volgens de fractie van de ChristenUnie moeten deze onverkort van toepassing blijven. Vindt het kabinet dit ook?

Werktijdverkorting vraagt van iedereen wat. Daarom de oproep om bij bedrijven die een aanvraag hiertoe indienen, ook te kijken naar eventuele topbeloningen. Daaraan moeten dan voorwaarden worden verbonden. Deelt het kabinet deze mening?

Bedrijven die werktijdverkorting aanvragen en de WW-kassen daarvoor aanspreken, moeten dit bedrag op termijn terugbetalen. Het risico is aanwezig dat dit geld helemaal niet wordt terugbetaald als de onderneming uiteindelijk toch failliet gaat. Hoe garandeert de minister dat de Staat daarvoor toch niet opdraait?

Al met al vindt de fractie van de ChristenUnie dat er niet alleen moet worden ingezet op werktijdverkorting. Dit is juist het momentum om de match tussen vraag en aanbod op de arbeidsmarkt te verbeteren. Let wel, de krapte op de arbeidsmarkt is er nog steeds. Het kabinet moet daarom vol inzetten op het van werk naar werk helpen van mensen. Het overleg met de sociale partners moet daarover gaan. Er kan bijvoorbeeld worden ingezet op de mogelijkheid om omscholing te richten op andere sectoren. Nu brengt dat langdurige bureaucratische processen met zich mee. Werkgevers zijn erbij gebaat dat zij direct geld krijgen voor scholing als daaraan een concrete vacature is verbonden. Is het kabinet bereid om deze mogelijkheid te onderzoeken? Welke oplossingen ziet het kabinet zelf om "van werk naar werk" te helpen verbeteren?