Arie Slob: Voorzitter. De minister van Economische Zaken heeft de twijfelachtige eer om van alle bewindslieden het meest zuiver in de liberale leer te zijn. Hij doet er vergeleken met zijn collega's graag een provocerend schepje orthodoxie bovenop. Zo pleitte hij vóór de verschijning van de zogenaamde groeibrief voor verdere versobering van de WW, de 40-urige werkweek en verhoging van de pensioenleeftijd. Hij geeft persoonlijk weliswaar het goede voorbeeld, maar heeft niettemin een klein geloofwaardigheidsprobleem.

Hoewel de groeibrief medeondertekend is door zijn collega De Geus, roept het wel de vraag op: waar bemoeit EZ zich mee? Wat voegt dit stuk toe aan alles wat het kabinet al heeft geschreven? Hoe denkt EZ te kunnen verwezenlijken wat grotendeels onder verantwoorde-lijkheid van collega-ministers valt? Ten diepste dringt zich de vraag op: waar ligt de kerntaak van het departement? Een goed ant-woord op die vraag acht mijn fractie datgene wat in de vorige week verschenen industriebrief is opgeschreven.  Daarin wordt erkend dat EZ met de rug naar het bedrijfsleven stond en nu, in de woorden van de staatssecretaris, weer hart, oog en oor heeft voor de industrie, verantwoordelijk voor bijna 50% van onze economie.

Daar ligt mijns inziens een kerntaak van het departement: betrokkenheid en een open oor en oog voor obstakels van concrete bedrijven en sectoren. Aanspreekpunt zijn, prima. In dat opzicht zijn wij de bewindslieden erkentelijk voor het feit dat een vorig jaar bij deze begrotingsbehandeling ingediende motie ook is uitgevoerd. Wij zullen er later over door-spreken. Ik zeg er wel iets bij. Zeggen dat je iets belangrijk vindt is één, de daad bij het woord voegen is twee. Daar moeten wij elkaar in het vervolg scherp bij houden.

Het meldpunt tegenstrijdige regelgeving is ook een goed voorbeeld van wat het depar-tement moet doen. Hoeveel knelpunten zijn er inmiddels opgelost? Regiospecifiek beleid was ook een beleidsterrein dat hoorde bij EZ. De stemmingsuitslag van vanmiddag over de steun aan het Noorden roept helaas de vraag op of dit beleid niet evengoed door Verkeer en Water-staat, OCW of VROM kan worden uitgevoerd. Ik zal de staatssecretaris tijdens deze begro-tingsbehandeling nog het resultaat overhandigen van een in het Noorden gevoerde handteke-ningen- en brievenactie ''Steun aan het Noorden'' als een stimulans om er toch nog wat te maken.

De minister van EZ doet terecht zijn best om de bouwsector te normaliseren. Dat is geen eenvoudige klus. Durft deze minister er zijn hand voor in het vuur te steken dat het op dit moment gedaan is met iedere vorm van verboden vooroverleg? Wat doet het ministerie samen met andere ministeries aan de grote problematiek van het zwartwerken? BouwNed maakte juist vorige week bekend dat de kleine bouwbedrijven jaarlijks ongeveer 1,8 mld aan omzet mislopen door zwartwerkers. Ook de overheid loopt hierdoor veel geld mis. Wat doen wij aan deze beunhazerij? De Algemene Rekenkamer liet recent zien dat de aandacht van de overheid voor dergelijke fraudes maar zeer beperkt is. Wij zouden dat graag anders zien.

 

Terecht zet EZ in op transitie naar een duurzame energievoorziening. Wij wachten de studie af naar de maatschappelijke kosten en baten. Mijn fractie heeft de indruk dat nog zwaarder kan worden ingezet op grote klappers in energiebesparing. Wil de minister een inventarisatie maken van de doorbraken die bij de grote industriële installaties gerealiseerd zouden kunnen worden? Ik denk ook aan warmtewinst, waarin volgens TNO met technische maatregelen een reductie van 50% haalbaar is. Dat is een besparing van 250 à 300 mld,die wij niet moeten laten lopen.