De leden van de ChristenUnie-fractie hebben met belangstelling kennisgenomen van het wetsvoorstel dat beoogt de Wet op de kansspelen te wijzigen in verband met de instelling van de kansspelautoriteit. Zij zijn verheugd dat met dit wetsvoorstel, vooruitlopend op de nieuwe Wet op de kansspelen, de instelling van de kansspelautoriteit wordt gerealiseerd. Zij onderschrijven de noodzaak te komen tot een daadkrachtige toezichthouder op de kansspelsector. Wel hebben deze leden met betrekking tot de voorstellen nog enkele vragen. Daarbij willen zij ook graag vernemen op welke termijn de Kamer het wetsvoorstel voor de nieuwe Wet op de kansspelen tegemoet kan zien. 

De leden van de ChristenUnie-fractie merken op dat in het wetsvoorstel voor bepaalde vergunninghouders die kansspelen aanbieden waaraan bijzondere verslavingsrisico’s zijn verbonden, zoals casinospelen en kansspelautomaten, de verplichting wordt opgenomen een beleid op het gebied van preventie van kansspelverslaving te voeren. Die plicht wordt nader uitgewerkt in lagere regelgeving en kan per soort spel verschillen. Deze leden verzoeken de regering nader toe te lichten waaruit die verplichtingen zullen bestaan. Daarbij vragen zij de regering tevens in te gaan op de vraag waarom in het voorgestelde artikel 4a is gekozen voor de formulering dat er maatregelen worden genomen om verslaving «zoveel mogelijk» te voorkomen. Hoe verhoudt deze formulering zich tot de meer absoluut geformuleerde toelichting bij het artikel, waarin is gesteld dat in het nieuwe artikel 4a een zorgplicht opgenomen voor de organisator van een kansspel om maatregelen en voorzieningen te treffen die nodig zijn om kansspelverslaving te voorkomen. Zullen de nader te stellen regels ter voorkoming van kansspelverslaving verder gaan dan de reeds bestaande bepalingen in bijvoorbeeld de vergunningen voor landelijke kansspelen en de beschikking casinospelen 1996, nu er ondanks die bestaande bepalingen nog altijd 40 000 kansspelverslaafden zijn? Naast het hierboven genoemde aantal kansspelverslaafden blijkt uit onderzoek voorts dat er daarnaast nog 76 000 risicospelers zijn. Hoofddoel van het kansspelbeleid is door middel van een gereguleerd aanbod van kansspelen excessen, zoals witwassen en kansspelverslaving, te voorkomen. Deze leden verzoeken de regering nader toe te lichten waarom het tegengaan van verslaving dan niet expliciet als taak aan de kansspelautoriteit is opgedragen. Hoe verhoudt dit zich tot de uitspraken van de minister van Justitie tijdens het algemeen overleg met de vaste commissie voor Justitie van de Tweede Kamer op 19 maart 2009 (Kamerstukken II 2008/2009, 24 557, nr.97), waarbij hij aangaf de kansspelautoriteit een taak te willen geven in het tegengaan van kansspelverslaving?

De leden van de fractie van de ChristenUnie verzoeken de regering nader toe te lichten of met het wetsvoorstel ook een wettelijke basis wordt geboden voor door de Kansspelautoriteit toe te passen regeling waarbij (vrijwillige) bezoekbeperkingen ten aanzien van casino’s en speelhallen worden gekoppeld, zoals aangekondigd in de brief d.d. 6 november 2009 over de hoofdlijnen van de nieuwe wet op de kansspelen (Kamerstukken II 2008/2009, 24 557, nr.92). 

De leden van de ChristenUnie-fractie merken op dat het toezicht op speelautomaten in handen blijft van Verispect. Zij verzoeken de regering nader toe te lichten waarom inspectie van kansspelautomaten ter plaatse niet bij de kansspelautoriteit wordt ondergebracht teneinde te komen tot een eenduidige toezichtstructuur.