Opvang van mensen in oude Hagaziekenhuis is nodig, maar de participatie moet beter
De gemeente Den Haag heeft plannen om in het voormalig Rode Kruisziekenhuis aan de Sportlaan mensen tijdelijk op te vangen, voor een periode van zo’n 5 jaar. Lees hieronder de bijdrage aan het commissiedebat van onze fractievoorzitter Judith Klokkenburg aan dat debat: opvang van mensen is nodig, maar de participatie moet beter.
De ChristenUnie/SGP is blij dat we met het voormalig Rode Kruisziekenhuis een plek hebben op het zand waar we serieus werk maken van het huisvesten van mensen die dat nodig hebben. Toch bekruipt het gevoel dat we alle problemen en doelgroepen in nood nu – tijdelijk - moeten gaan oplossen aan de Sportlaan. Dat we een grote opgave hebben in het huisvesten van statushouders, jongeren, studenten en dakloze mensen staat buiten kijf. Maar er zijn ook serieuze vragen te stellen over dit plan, met name over de participatie, de mix van doelgroepen, de invulling van de permanente winteropvang en de financiën.
De participatie moet beter.
Allereerst over het betrekken van de buurt en de ambitie om hier een Haags Plan Einstein van te maken. Het gedeelte van maatschappelijke functie voor de wijk is nog niet verder uitgewerkt. Kan het college daar meer over toelichten? Hoeveel ruimtes zijn dit? Wie gaat het beheer daarvan doen, waar moeten we aan denken? We zouden natuurlijk graag zien dat dit een plek wordt waar ook de buurt een thuis heeft, maar Plan Einstein leert dat participatie en het betrekken van de directe omgeving en buurt daarvoor cruciaal is. We zijn ten eerste benieuwd hoe het college de buurt wil definiëren, wordt naast de Vogelwijk ook de Bomenbuurt betrokken? Het lijkt er nu namelijk op dat mensen uit de Bomenbuurt niet zijn uitgenodigd voor de bewonersavond op dinsdag 11 juni. Waarom niet? Dat lijkt ons niet goed voor het draagvlak van deze opvang.
Een plek waar ontmoeting plaatsvindt valt of staat met een duidelijk aanspreekpunt. Er is budget vrijgemaakt voor extra sociaal beheer bovenop de partijen die al zelf sociaal beheer doen. Dat lijkt de ChristenUnie/SGP verstandig. Hoe wordt de buurt hierbij betrokken? Want juist de randvoorwaarden zijn belangrijk voor het slagen. We kunnen niet met een voldongen feit mensen overvallen en vervolgens niet duidelijk zijn over wat wél kan.
Mix van doelgroepen.
Dat gaat ook over zorgen wat betreft de mix van doelgroepen. Zoals gezegd, we vinden het belangrijk dat er werk wordt gemaakt van de inpandige scheidingen en ook aparte ingangen. Wordt in de buitenruimte ook een scheiding aangebracht tussen verschillende stukken van het terrein? We kunnen ons bijvoorbeeld voorstellen dat de speeltuin aan de achterkant voor alle bewoners een mooie plek is, maar willen tegelijkertijd waken dat alle nieuwe bewoners gebruik gaan maken van openbare voorzieningen in de wijk: er is extra nodig. Zit dat in de plannen?
De mix van doelgroepen kan ook spanningen meebrengen, zo schrijft het college zelf. Daarom worden diverse maatregelen getroffen. Mochten die doelgroepen toch niet met elkaar samen gaan, is het college dan bereid om minder doelgroepen te huisvesten? Liggen er verschillende scenario's op tafel? En aan welke maatregelen moeten we denken?
Zorg voor mensen en financiën.
Dan over de zorg voor mensen. In totaal komen hier op dit stuk Den Haag inclusief asielzoekers ruim 700 mensen wonen. Voor 400 van hen is het COA verantwoordelijk voor de basisgezondheidszorg, maar voor de overige 300 geldt dat niet. Is er voldoende huisartscapaciteit in de buurt? Wat kunnen we nog doen om dat te versterken en ook hen te betrekken?
Tenslotte over het kostenplaatje. De totale verbouwing en aanpassingen kosten 26.5 miljoen euro. Dat is heel veel geld. De forse investering voor asbestsanering levert ook bij de herontwikkeling geld op. Immers, saneringskosten worden nu gemaakt en hoeven door een eventuele projectontwikkelaar niet meer worden bekostigd. Kunnen we de businesscase niet verder versterken door investeringskosten die bij herontwikkeling sowieso nodig zijn daar ook deels ten laste van te brengen, in plaats van ten laste van programma’s die bedoeld zijn voor zorg voor mensen?
De dekking van dit voorstel is nu namelijk volledig geredeneerd vanuit het kostenplaatje van opvang, niet vanuit het maximaal recht doen aan mensen en de buurt. Klopt dat? Extra geld in de businesscase zorgt breder in de stad voor meer capaciteit om te werken aan huisvesting, zorg en perspectief. Het betekent dat we als de combinatie van doelgroepen niet verstandig blijkt, er ruimte hebben om plannen aan te passen. Die mogelijkheid lijkt de ChristenUnie/SGP verstandig, hoe denkt de wethouder daarover?
Het raadsvoorstel van het college vindt u hieronder in de bijlage.
