De ChristenUnie is over delen van de Emancipatienota wél enthousiast: het aangekondigde offensief tegen de seksualisering van de samenleving bijvoorbeeld, en de boodschap dat vrouwen en meisjes geen ‘lustobjecten’ zijn. Maar de verdeling van arbeid en zorg wordt volgens Slob in de Emancipatienota minder ‘evenwichtig’ benaderd dan in de breedte van het kabinetsbeleid. ,,Arbeidsparticipatie mag niet het alles beheersende motief worden, ten koste van bijvoorbeeld mantelzorg, vrijwilligerswerk én zorg voor de kinderen.’’

Ondanks deze waarschuwing aan het kabinet, verweerde Slob zich tegen het beeld dat de regeringscoalitie zorgende moeders en vaders hoe dan ook de arbeidsmarkt op wil ‘jagen’. Dat zou volgens critici onder meer blijken uit het voornemen om de overdraagbaarheid van de algemene heffingskorting (een belastingvoordeel voor partners zonder betaalde baan) op termijn af te schaffen. Slob: ,,Wij hebben dat niet gewild, maar dat wil allerminst zeggen dat de ChristenUnie heeft zitten slapen toen deze tegemoetkoming voor thuiszorgende partners onder vuur lag. Beschouw het liever als een verdienste van de ChristenUnie dat de overdraagbare heffingskorting nog vijftien jaar lang wél blijft bestaan, en dat ouders met kinderen tot zes jaar er ook daarna nog gebruik van kunnen maken. Thuis zorgen voor baby’s en peuters blijft dus een keuze die fiscaal ondersteund wordt.’’

Slob verwacht niet dat het afschaffen van de overdraagbare heffingskorting in de toekomst een doorslaggevende reden zijn waarom echtparen straks niet meer van één inkomen zouden kunnen rondkomen. ,,De vrijheid om één van beide ouders de kost te laten winnen, staat of valt niet bij de overdraagbare heffingskorting. En laten critici ook eens optellen wat gezinnen er aan de andere kant van deze rekening bíj krijgen. Het kindgebonden budget (met volledig behoud van kinderbijslag), gratis schoolboeken, langer ouderschapsverlof, meer dagen kraamzorg, de tandarts in de verzekering ook voor oudere kinderen, geen sollicitatieplicht voor alleenstaande moeders, meer ondersteuning voor ouders met chronische zieke en gehandicapte kinderen: het is een totaalpakket waarvoor we ons niet hoeven te schamen. De koopkrachtontwikkeling voor gezinnen ziet er goed uit, en dat geldt in het bijzonder voor de meest kwetsbaren: eenoudergezinnen met een minimuminkomen.’’