De leden van de ChristenUnie-fractie hebben met instemming kennisgenomen van onderhavig wetsvoorstel. Zij hebben er bij de laatste begrotingsbehandeling nog op aangedrongen dat de regering snel met dit wetsvoorstel zou komen. Voor de overzichtelijkheid was het wellicht goed geweest om de planschaderegeling te betrekken bij de lopende behandeling van de Herziening van de Wet op de Ruimtelijke Ordening, dan wel bij het op handen zijnde wetsvoorstel over de grondexploitatievergunning, maar gelet op de gewenste spoed met het oog op de stagnerende bouwproductie kunnen deze leden ermee leven dat de regering de zaak met een apart wetsvoorstel wil regelen. Bij de uiteindelijke vormgeving van het wetsvoorstel hebben zij nog enkele vragen.

 

De leden van de ChristenUnie-fractie constateren dat de verzoeker in onderhavig wetsvoorstel als belanghebbende wordt aangemerkt bij de beslissing op verzoeken om planschade ex artikel 49 met betrekking tot het op zijn verzoek genomen besluit tot planherziening of ontheffing ten behoeve van de verwezenlijking van een project. Daardoor kan de verzoeker tevens in beroep gaan tegen een terzake genomen besluit. Zij begrijpen dat hiermee wordt voldaan aan de belangrijkste eis zoals die is geformuleerd door de Hoge Raad in zijn Nunspeet-arrest. Tegelijk heeft de verzoeker de mogelijkheid om in de overeenkomst met de gemeente nadere regelingen te treffen over de te volgen kostenverhaalsprocedure.

In hoeverre betekent dit een dubbele versterking van de positie van de verzoeker, zo vragen deze leden. Zij vragen de regering toe te lichten in hoeverre met invoering van dit wetsvoorstel sprake is van evenwicht in de positie van gemeente en projectontwikkelaars.

 

Voorts vragen de leden van de ChristenUnie-fractie of de regering heeft overwogen om criteria in de wet op te nemen welke een objectievere vaststelling van de hoogte en de verdeling van de schadevergoeding tussen gemeente, projectontwikkelaars en gelaedeerden kunnen faciliteren.