Tineke Huizinga-Heringa vindt dat het antisemitisme, gelet op het toenemend aantal antisemitische incidenten en de aparte positie die het door de eeuwen heen heeft ingenomen, in het beleid een apart aandachtspunt moet zijn, net als bij de OVSE. Omdat antisemitisme vooral voorkomt bijuit Noord-Afrika afkomstige immigranten, zou daar in de inburgeringscursussen aparte aandacht aan moeten worden besteed. Ook op scholen moeten dit fenomeen en de joodse geschiedenis in Europa meer aparte aandacht krijgen. Daarnaast zou de viering van 4 en 5 mei thematisch weer geconcentreerd moeten worden op de Tweede Wereldoorlog, met name op de holocaust en het antisemitisme in Europa door de eeuwen heen.

Hoewel het lastig is om uitingen van antisemitisme op internet en Arabische tv-zen-ders aan te pakken, zou de inzet op dat punt wel wat ambitieuzer mogen zijn. Kunnen, ook in het kader van het aanstaande Nederlandse voorzitterschap van de EU, relevante Arabische landen worden aangesproken op de antisemitische uitingen op ook in Nederland te ontvangen tv-zenders?

Het NAP verdient waardering. Het zou op sommige punten aangescherpt kunnen worden, maar discriminatie kan niet worden uitgebannen door regels van bovenaf; zij moet van onderaf worden aangepakt. Daardoor lijkt antidiscriminatiebeleid altijd een beetje schimmig. Uiteindelijk is de dialoog het enige instrument dat uiteindelijk resultaat zal boeken. Kan de minister dit soort initiatieven steunen?