De leden van de ChristenUnie-fractie hebben met belangstelling kennisgenomen van onder-havig wetsvoorstel. Het wetsvoorstel beoogt de overzichtelijkheid van de regelgeving omtrent de geneesmiddelenvoorziening te verbeteren en deze te moderniseren. Daarbij is ervoor ge-kozen de wet primair van toepassing te laten zijn op het product geneesmiddel en vervaardi-ging en distributie daarvan, in tegenstelling tot de huidige Wet op de Geneesmiddelen welke veel bepalingen bevat inzake de beroepsuitoefening van de apotheker.

 

College ter beoordeling van geneesmiddelen

De leden van de ChristenUnie-fractie wijzen op het onderzoek van de Toetsingscommissie Verzelfstandigingen, waaruit blijkt dat de aansturing van het Agentschap CGB (ACBG) door het CBG te wensen overlaat, dat het personeel van het ACBG veel contacten met de industrie heeft en in de praktijk ook zelfstandige besluiten neemt. De leden van de ChristenUnie-fractie vragen de regering of zij hierin aanleiding heeft gezien om de onafhankelijke oordeelsvor-ming door het ACBG te betwijfelen, en of dat de reden is geweest om voor een andere posi-tionering van het ACBG te kiezen. Kan worden toegelicht hoe in de voorgestelde constructie, waarbij het personeel toch in dienstverband blijft van de Minister van VWS, de onafhanke-lijkheid ten opzichte van de oude situatie beter is gewaarborgd?

 

Wat de onafhankelijkheid van de oordeelsvorming betreft achten de leden van de ChristenUnie-fractie het tevens van groot belang dat de leden van het CBG uitsluitend op grond van hun wetenschappelijke deskundigheid worden benoemd. Zij vragen daarom wat het woordje ‘nagenoeg’ in de memorie van toelichting te betekenen heeft. Tevens vragen zij in dit verband hoe is gewaarborgd dat zelfs de schijn van belangenverstrengeling met de farmaceutische industrie wordt vermeden bij de benoeming van de leden van het CBG.

 

De leden van de ChristenUnie-fractie vragen toelichting over de ‘beperkte’ ministeriële verantwoordelijkheid van de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport voor het werk van het CBG, waarover de memorie van toelichting spreekt. Is het niet zo dat de minister volledig verantwoordelijk is voor de besluiten die het CBG neemt? Zonee, hoe en door wie kan het CBG tot verantwoording worden geroepen over door hem genomen besluiten?

 

De leden van de ChristenUnie-fractie zijn verheugd dat de positie van de apotheekhoudende huisarts blijft gecontinueerd en dat de eerder ingeslagen weg tot afschaffing is verlaten. In dunbevolkte gebieden kan de apotheekhoudende huisarts niet worden gemist. Zij vragen de regering nader toe te lichten hoe de criteria van bereikbaarheid en afstand tot de naburige apotheek in de rechtspraak momenteel in de praktijk uitwerken. Is de praktijk dat patiënten die meer dan 3,5 km van een apotheek woonachtig zijn de mogelijkheid wordt geboden om van een apotheekhoudende huisarts gebruik te maken, zo vragen deze leden. Voorts vragen zij of het niet meer duidelijkheid en houvast biedt voor de vergunningverlening én voor de rechtszekerheid van de burger om een afstands- of tijdscriterium op te nemen in de wet.

In het wetsvoorstel wordt aan de apotheekhoudende huisarts de bevoegdheid tot het bereiden van geneesmiddelen ontnomen. De leden van de ChristenUnie-fractie vragen om een nadere toelichting hierop.

 

De leden van de ChristenUnie-fractie staan gereserveerd tegenover de uitbreiding van het aan-tal verkoopkanalen voor zelfzorggeneesmiddelen. Wegen de risico’s van intoxicatie door ver-keerd gebruik van zelfzorggeneesmiddelen en bijwerkingen door interacties met andere ge-neesmiddelen wel op tegen de voordelen van grotere vrije verkrijgbaarheid, zo vragen deze leden. De leden van de ChristenUnie-fractie wijzen erop dat onderzoek aantoont dat in Duitsland en Finland de zelfzorggeneesmiddelen evenzeer medicijngerelateerde problemen veroorzaken als receptgebonden geneesmiddelen. Is het niet een illusie om te denken dat zelf-zorgmedicijnen veiliger zijn dan andere geneesmiddelen, zo vragen deze leden. Zij vragen de regering beter te onderbouwen dat zelfzorgmedicijnen veiliger in het gebruik zijn dan recept-gebonden geneesmiddelen.

De leden van de ChristenUnie-fractie vragen zich af of de regering de noodzaak en wense-lijkheid van deskundig advies bij de verstrekking van zelfzorgmedicijnen niet onderschat. Zij wijzen op NIPO-onderzoek uit december 2001, waaruit blijkt dat 82% van de Nederlandse be-volking de aanwezigheid van deskundig personeel noodzakelijk vindt en dat volgens 77% van de bevolking de verkoop van geneesmiddelen niet uit het schap, maar vanachter een toon-bank dient plaats te vinden ter bescherming van zichzelf of van minderjarigen. Ook vragen zij of de regering de deskundigheid van drogisten niet te zeer bagatelliseert. In de praktijk blijken drogisten wel degelijk bruikbare persoonlijke adviezen bij de verkoop van zelfzorggenees-middelen te kunnen geven. De leden van de ChristenUnie-fractie vragen een reactie op het on-derzoek van het ITS onder drogisterijen, waaruit blijkt dat veel gezondheidsrisico’s worden voorkomen door persoonlijke advisering door drogisten.

 

De leden van de ChristenUnie-fractie achten de suggestie van het CBG om de verpakkingsgrootte van zelfzorggeneesmiddelen aan te passen een nuttige. Zij zien niet in waarom de regering daarvan op voorhand geen matigend effect op overmatig of verkeerd gebruik verwacht. Zolang het overmatig of verkeerd gebruik niet moedwillig plaatsvindt, kan een kleinere verpakkingsgrootte wel degelijk een remmend effect hebben, zo menen deze leden. Zij vragen de regering haar standpunt toe te lichten. Zij vragen ook om een nadere toelichting op de juridische bezwaren tegen het stellen van eisen aan de verpakkingsgrootte.

 

Wil de regering ingaan op de suggestie van de Consumentenbond om de gebruikers van geneesmiddelen zelf een rol te laten spelen bij de geneesmiddelenbewaking, zo vragen de leden van de ChristenUnie-fractie.

 

De leden van de ChristenUnie-fractie merken op dat tegenwoordig regelmatig ‘bewustwordingsspotjes’ op de radio zijn te horen over anticonceptie, erectiestoornissen en prostaatproblemen. Zouden dergelijke spotjes niet eveneens moeten worden aangemerkt als publieksreclame, en derhalve onder het verbod op publieksreclame voor receptgebonden geneesmiddelen moeten worden gebracht, zo vragen deze leden.

 

De leden van de ChristenUnie-fractie vragen waarom niet verplicht wordt gesteld om de prijs van het geneesmiddel op de verpakking te vermelden.