Christelijke partijen tasten grenzen compromis af

LEIDEN - „De suggestie van Van der Vlies dat ik akkoord zou gaan met regeringsdeelname als we op één gevoelig thema voortgang zouden boeken, bijvoorbeeld door intrekking van de euthanasiewet, en op andere thema’s verslechteringen zouden accepteren, is niet juist. Daar zetten wij geen handtekening onder, Bas.”

ChristenUnie-lijsttrekker Rouvoet en zijn SGP-evenknie Van der Vlies proefden dinsdag elkaars nieren over eventuele regeringsdeelname. Dat gebeurde tijdens een bijeenkomst van de Studievereniging voor Politicologen in Leiden. Het thema van de avond was ”Tussen Bijbel en Binnenhof”. Naast Rouvoet en Van der Vlies zat ook het CDA-kamerlid Van Dijk in het forum.

De gespreksleider van de avond, dr. A. Krouwel, universitair docent politicologie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam, legde de vraag voor of SGP en ChristenUnie bereid zouden zijn CDA en VVD aan een meerderheid te helpen als deze partijen tijdens de verkiezingen van 22 januari aanstaande niet op eigen kracht 76 zetels of meer behalen.

Van der Vlies hield de boot af. „Wij schuwen het openbaar bestuur niet. Wij hebben wethouders, burgemeesters en gedeputeerden. Het land moet ook worden bestuurd en daarvoor zijn compromissen nodig, maar dat kan niet tot elke prijs. Wij leveren niet in op onze uitgangspunten. Zo vind ik de afspraak in het strategisch akkoord om de abortuswet te evalueren te slap.”

Rouvoet reageerde positiever. „Je moet beseffen dat alles wat in de afgelopen tachtig jaar verkeerd is gegaan, niet in vier jaar kan worden teruggedraaid. Maar als je nu op één punt echt een omslag ten goede kunt bereiken, moet je er wel serieus over nadenken en niet te gemakkelijk tot de conclusie komen: ik blijf liever met schone handen in de Tweede Kamer zitten. Maar de ChristenUnie is geen gemakkelijke klant. Het strategisch akkoord dat nu voorligt is mij te mager en te rechts. Als het gaat om ontwikkelingssamenwerking, milieu en asielbeleid, moet er meer gebeuren.”

Met zijn uitlating over schone handen in de Tweede Kamer, doelde Rouvoet op de SGP. Van der Vlies pikte dat direct op. „Als je nu bereikt dat de euthanasiewet wordt ingetrokken, maar de abortuspraktijk verslechtert, evenals de embryowet en de positie van de zondag, dan kan ik dat niet verantwoorden.”

Rouvoet: „Daar zetten wij geen handtekening onder, Bas. Op die andere terreinen moet er minimaal geen achteruitgang zijn.”

„Nou, dat wilde ik graag horen”, glunderde de SGP-voorman. Rouvoet verwees daarbij nog naar de Amerikaanse minister van Defensie, Ashcroft, die ook een belijdend christen is. De bewindsman heeft als voorwaarde voor deelname aan de regering gesteld dat er op een aantal ethische terreinen geen verdere verslechteringen mochten optreden.

Ook het CDA-kamerlid Van Dijk kreeg de vraag voorgelegd wat zijn partij in de regering doet om principieel verkeerde wetgeving terug te draaien. „Velen zeiden tegen ons toen we in het kabinet stapten: Jullie gaan zeker de abortus- en euthanasiewetgeving terugdraaien. Dat kan dus niet op die manier. Er is ook nog zoiets als een betrouwbare overheid. Je kunt geen wetten die net in werking zijn getreden terugdraaien. Je kunt wel zorgen voor een evaluatie en kijken wat daarna de mogelijkheden zijn. Dat hebben we bijvoorbeeld afgesproken inzake de abortuswetgeving.”

Dat klonk Rouvoet toch wat te gemakkelijk in de oren. „Ik had van het CDA meer verwacht op ethische punten. Onder paars hebben we schouder aan schouder gestreden. Waarom geldt het punt van de betrouwbare overheid niet op het punt van de referendumwet?” Die wet zou er eerst niet komen, toen weer wel en toen weer niet. Van Dijk was niet voor één gat te vangen: „Die wet had geen impact en was nog niet ingevoerd. Dat geldt wel voor de euthanasiewet.”

Van der Vlies kreeg aan het slot van de avond nog een kritische vraag van een van de aanwezigen over het vrouwenstandpunt van zijn partij. De SGP’er benadrukte dat daar een spanning zit met artikel 1 van de Grondwet. „Wij vinden dat het regeerambt de vrouw niet toekomt op grond van gegevens uit de Schrift. Ons standpunt is echter een- en andermaal door de rechter getoetst en die heeft ons geen discriminatie verweten.” Rouvoet voegde eraan toe dat de vrijheid van vereniging en vergadering ook een grondrecht is.

„Maar hoe gaat u dan in de praktijk om met vrouwelijke kamerleden”, zo vroeg een aanwezige. „Uiteraard accepteren we die. We ondertekenen elkaars moties en amendementen. We doen alles met ze”, zei Van der Vlies onder daverend gelach van de aanwezigen, om er enigszins geschrokken haastig aan toe te voegen: „Uiteraard binnen de gegeven werkruimte.”

Bron: Reformatorisch Dagblad