Deze weekblog is ook gepubliceerd op de website van dagblad Trouw

De vlucht gaat voorspoedig, maar op de weg van het vliegveld naar Askelon - 40 kilometer verder - moeten we al drie keer heftig uitwijken om een botsing te voorkomen. De hoteleigenaar, een jood uit Den Haag, zegt uit zichzelf dat Israeliërs niet kunnen rijden. Dat belooft wat met nog vele kilometers voor de boeg.

Gelukkig horen we bij aankomst dat Askelon de laatste twee maanden geen raketinslagen heeft gehad vanuit het zuiden. Dus we kunnen hier veilig overnachten. Bij het diner schuiven vier mensen aan van het stadhuis waaronder de burgemeester. Askelon, een havenplaats, 35 km ten noorden van de Gaza en woonplaats van de uit de bijbel bekende Filistijnen zoals Goliath, had in 1948 nog maar zestig inwoners. Inmiddels door de toestroom van met name Russische, Ethiopische en Marokaanse joden wonen hier nu 125.000 mensen.

Handel

Voor de tweede Intifada (Palestijnse opstand) in 2000 was er veel handel met Gaza stad. De burgemeester van Askelon had nauwe contacten en werkte goed samen met de burgemeester van Gazastad. Vele duizenden werkers vanuit de Gaza werkten in en rondom Askelon. Er werden vanuit Askelon projecten opgezet in de Gaza voor het zuiveren van het water, voor het opwekken van stroom en voor het recyclen van afval. Maar toen begonnen de zelfmoordaanslagen ook vanuit de Gaza en de grens werd daarna streng bewaakt, wat de handel en de contacten zeer beperkte. Er werden ruim honderd raketten afgevuurd vanuit de Gaza richting en op Askelon van 2000 tot 2008, en de grens werd streng gecontroleerd. Na de machtsovername van de Hamas kwam de handel helemaal stil te liggen. Contacten tussen de burgemeesters werd vanuit de Hamas verboden.

Gazaoorlog

In de Gazaoorlog werden er in één maand 120 raketten afgevuurd op Askelon. Vele huizen werden geraakt, er viel een dode, 32 mensen raakten gewond en negenhonderd getraumatiseerd. Nu zijn er nog dagelijks incidenten aan de grens met de Gaza: beschietingen, bermbommen die afgaan en aanvallen met kleine raketten. Er wordt gepoogd om de eletriciteitscentrale in zuid Askelon te raken. Deze centrale voorziet eenderde van Israel van stroom.

Wat zonde dat de samenwerking van onderop die zo goed verliep tussen gewone mensen aan beide zijden, nu zo wreed verstoord wordt door politieke onenigheid, zo wordt het hier beleefd. Dit geeft mogelijk ook de sleutel aan voor een toekomstige oplossing, mogelijk niet door de hoge heren politici, maar door de nood gedwongen om met elkaar van onderop samen te werken. Misschien moeten wij politici leren meer te zwijgen zodat de logica van het dagelijks leven en de nood mensen weer bijeen drijft.