De leden van de ChristenUnie hebben met kritische belangstelling kennisgenomen van het voorliggende wetsvoorstel. Zij brengen in herinnering niet te hebben kunnen instemmen met de in 2002 ingevoerde mogelijkheid tot adoptie door echtgenoten van het zelfde geslacht. Het voorliggende wetsvoorstel staat in het verlengde daarvan.

Met betrekking tot de voorgestelde wijziging van de Wet opneming buitenlandse kinderen ter adoptie vragen de leden van deze fractie de Minister het volgende toe te lichten.

Kan de Minister een toelichting geven over de zienswijze van de verschillende landen van herkomst waarmee is gesproken, waarin wordt ingegaan op de volgende vragen.

Om welke in de MvT genoemde 25 landen van herkomst gaat het? Waarom zijn deze geselecteerd; waarom is deze vraag niet aan alle landen van herkomst voorgelegd? Waarom zouden de andere dan de genoemde landen niet hebben gereageerd? Hoe divers waren de (samengevatte) reacties?

In de MvT worden twee gegevens opgevoerd; ten eerste dat (vooralsnog) vanuit de herkomstlanden adoptie door echtgenoten (geregistreerde partners of andere levensgezellen?) van gelijk geslacht niet mogelijk zal zijn, maar dat, ten tweede, invoering van dit wetsvoorstel geen invloed zal hebben op de huidige samenwerking. Gaat het niet om een tegenstrijdigheid? Hoe groot is de kans dat landen naar aanleiding van de voorgestelde wetswijziging hun betrekkingen met Nederland op dit punt toch niet zullen beëindigen?

De Minister van Justitie stelt met dit wetsvoorstel constructies voor die het ofwel alsnog mogelijk maken dan wel gemakkelijker maken voor partners van hetzelfde geslacht om kinderen te adopteren uit die landen van herkomst, die eigenlijk niet mee willen werken aan dat soort adoptie (nl. door mensen van hetzelfde geslacht). Is met deze wetswijziging geen sprake van misleiding van deze landen van herkomst? Wat is de visie van de Minister van Buitenlandse Zaken hierop; wat doet dit met het imago van Nederland in het buitenland?

Wat is de door Zweden inmiddels opgedane ervaring waarnaar (onder 1) verwezen wordt in het nader rapport op het advies van de Raad van State?

Wil de Minister tevens uitvoeriger toelichten waarom hij de regeringen van de Nederlandse Antillen en Aruba niet in de gelegenheid wil stellen huns zienswijze te doen blijken over deze wetswijzigingen.

Met betrekking tot de nieuw in te voeren artikelen 227 en 228 vragen de leden van deze fractie de Minister om een uitvoeriger weerlegging van de kritiek van de Raad van State, dat het niet enkel gaat om (symbool-) wetgeving om tegemoet te komen aan de wens een aan erkenning gelijkwaardige regeling in het leven te roepen, maar om kinderbeschermende maatregelen.

Zij vragen dit mede naar aanleiding van de motie-Vos c.s. over afstammingsrechtelijke gelijkstelling van kinderen geboren binnen een relatie van twee vrouwen. (Met deze wetswijziging wordt het dus mogelijk in betreffende situaties in een zo vroeg mogelijk stadium het juridisch ouderschap te creëren zoals ook bij erkenning van het kind (waarvan dan geen sprake kan zijn) dan wel bij natuurlijk en daarmee dan ook van rechtswege gevestigd ouderschap).

De leden van de fractie willen tot slot de Minister vragen het volgende toe te lichten.

De eis van drie jaar samenleving verving indertijd het vereiste van vijf jaar huwelijk uit het oude art. 228 lid 1 sub g. Hoewel dus gewijzigd naar zowel termijnduur als karakter (van huwelijk naar samenleven) handhaafde de wetgever dus zo een eis waardoor een zekere bestendigheid verwacht kon worden van het milieu dan wel de relatie waarin het kind terecht zou komen. Nu wordt dus voorgesteld deze voorwaarde te schrappen voor kinderen die binnen een relatie tussen de moeder en de adoptant-moeder geboren worden of zijn.
Kan de Minister toelichten in welk opzicht de inhoud van het begrip ‘bestendigheid (van milieu dan wel relatie)’ hiermee verandert?