De heer Slob (ChristenUnie) heeft nog steeds grote twijfels over het
aanleggen van de A4 Midden-Delfland. Is dit wel dé oplossing van het
probleem? Het is positief dat de minister de knoop wil doorhakken, maar
daadkracht op basis van verkeerde feiten leidt meestal niet tot goede
oplossingen. Aanleg van deze weg kan leiden tot extra congestie op de
A13, A15 en A20. De minister kiest voor een bepaald stramien met een
bepaalde route, zonder nog te kijken naar alternatieven. Waarom doet zij
dit? Hoe verbindt zij dit aan de doelstellingen voor leefbaarheid en veiligheid,
die zij nadrukkelijk aan haar plannen heef gekoppeld? De minister
heeft betoogd dat de A13-variant afvalt vanwege problemen bij het
knooppunt Ypenburg. Dit lijkt op kortetermijndenken omdat er ook in de
A4-variant uiteindelijk toch druk komt op Ypenburg, wat kostbare aanpassingen
noodzakelijk zal maken. Gezien alle onzekerheden is het beter om
te wachten met een beslissing tot er een regiobrede netwerkanalyse is
gemaakt waarin de gevolgen voor het onderliggende wegennet en de
kosten voor compenserende en mitigerende maatregelen nadrukkelijk
worden meegenomen. Zo kan een goede integrale afweging worden
gemaakt.

Het voorstel van de minister om de A2 te verbreden tot twee keer vijf
rijstroken kwam uit de lucht vallen; de balans tussen weg en spoor wordt
erdoor verstoord. Eerder was afgesproken om de problemen tussen
Amsterdam en Utrecht niet alleen aan te pakken via investeringen in de
weg – die bedragen ondertussen ongeveer 1 mld. – maar ook via een
verbreding van het spoor. De NS lijken voorlopig nauwelijks gebruik te
gaan maken van het verbrede spoor; er komt één extra stoptreintje per
uur tussen Woerden en Amsterdam. Een extra investering in de weg
doorkruist het beter benutten van de spoorverbinding. Is de minister
bereid om de extra verbreding met twee rijstroken niet door te laten gaan
en het geld in te zetten om het gebruik van het verbrede spoor te stimuleren?
Dat kan door aan te sluiten bij haar voornemen om aantrekkelijke
ov-varianten aan te gaan bieden. Op dit traject zou in het kader van een
experiment daarmee minimaal voor één jaar een korting kunnen worden
gegeven van 50%, zodat het reizigers financieel aantrekkelijk wordt
gemaakt om voor de trein te kiezen. Uiteraard moet dit in overleg met de
NS gebeuren, die de aanzwellende reizigersstroom op een goede manier
moeten kunnen bedienen. Indien in de komende jaren onvoldoende
gebruik wordt gemaakt van het verbrede spoor, komt dat eigenlijk neer op
kapitaalvernietiging.