Arie Slob:
Voorzitter. Er lijkt op het eerste oog weinig reden tot paniek, om dat woord maar even te gebruiken. Het gaat hier om niet meer en niet minder dan een implementatie van cao-afspraken over functiewaardering en beloning. Ik denk dat de staatssecretaris terecht in zijn brief stelt dat noch de Kamer, noch hijzelf daarin partij is. Daarbij komt ook nog eens dat de bestaande, verworven rechtsposities worden gerespecteerd. Ik heb ook begrepen uit een gezamenlijke verklaring van de bonden en de HBO-raad dat er nog wel ruimte is voor aanpassingen daar waar de functiewaardering en beloning op een manier uitwerken die men niet had beoogd.

Toch zou ik het niet helemaal hierbij willen laten. Hoewel je er goed oog voor moet hebben waar je verantwoordelijkheden liggen, is het toch goed om met elkaar na te denken over de vraag waarom men tot zo'n nieuw functiewaarderingssysteem is overgegaan. Ten eerste wilde men een grotere transparantie in het functiewaardering- en beloningssysteem. Het lijkt mij een heel goede zaak om met elkaar heel duidelijk te maken hoe dit geheel is opgebouwd. Ten tweede ging het om de ontwikkelfuncties. Kunnen er nieuwe ontwikkelfuncties worden gecreëerd? Bieden wij extra doorstroommogelijkheden voor het personeel dat aan onze instelling werkt? Daar is op zich helemaal niets op tegen. Uit een rondje dat ik zelf heb gemaakt langs een aantal hogescholen, kwam echter naar voren dat men ook financiële redenen zag om tot nieuwe functiewaardering- en beloningssystemen over te gaan, omdat het macrobudget in de afgelopen jaren onvoldoende is meegegroeid met de kosten van de studenten, dus dat er onvoldoende wordt geïnvesteerd per student. Over dat onderwerp hebben wij al heel vaak met elkaar gesproken, de laatste keer redelijk intensief, mede naar aanleiding van vragen van de heer Van der Vlies tijdens de begrotingsbehandeling. Het is ook een heel lastige discussie.

Het valt mij altijd weer op dat de getallen waarmee de regering komt nogal wat kunnen verschillen van de getallen die men in het veld accepteert. Wij hebben dat vorige week ook weer gezien bij het voortgezet onderwijs. Ik wil de staatssecretaris vragen om hier toch eens op in te gaan. Daar ligt voor hem een nadrukkelijke verantwoordelijkheid.

Als dat een onderliggende factor is en negatieve effecten heeft die wij niet willen, dan liggen daar eventueel mogelijkheden -- zeker voor de toekomst -- om wat te kunnen doen, ook vanuit de verantwoordelijkheden die wij hier dragen.

De eerste reden om over te gaan tot een nieuw functiewaarderingssysteem is het bieden van transparantie en het creëren van ontwikkelingsfuncties en doorstroommogelijkheden. Wij juichen dat als fractie toe, maar wij vinden wel dat wij oog moeten hebben voor de schaduwzijden die daarbij kunnen optreden. Met name mevrouw Lambrechts heeft erop gewezen dat bijvoorbeeld de knip tussen ontwikkeling en het "gewone" lesgeven het risico van onderwaardering en devaluatie van het docentschap in het hbo met zich mee kan brengen. Dat kan weer negatief neerslaan op de kwaliteit van het hoger onderwijs en daarvoor draagt deze staatssecretaris een heel grote verantwoordelijkheid.
Ik vraag de staatssecretaris daarom om op deze factoren in te gaan vanuit zijn verantwoordelijkheid voor de financiële staat en de kwaliteit van het hoger onderwijs, zonder dat wij enige drang hebben om op de stoel te zitten van bonden en onderwijsinstellingen. Wij horen niet thuis op die stoel, maar moeten ons bij onze eigen verantwoordelijkheden houden. Ik denk dat wij onze handen dan meer dan vol hebben.