Datum:           5 februari 2015

Mevrouw Dik-Faber (ChristenUnie): Voorzitter. Jaarlijks koopt de overheid voor ten minste 60 miljard euro in bij bedrijven en vanaf 1 januari moet dit 100% duurzaam zijn bij alle overheden. De overheid kan hiermee sterke invloed hebben op de markt om werk te maken van duurzaamheid. De koplopers worden zo gestimuleerd. Ik denk dat er maar één conclusie mogelijk is, namelijk dat dit beleid faalt. De ChristenUnie ziet graag een aantal verbeteringen die ik nu zal langslopen. Ten eerste moet de Staatssecretaris lagere overheden meer aanjagen. We zitten vrijwel nergens op 100%. In maart 2014 stond in een artikel in de Volkskrant dat 10% van de gemeenten nog steeds grijze stroom inkoopt. Ik hoop dat dit percentage inmiddels verbeterd is, want ik vind het echt een gemiste kans.

Ten tweede zouden wij graag zien dat de voorwaarden voor duurzaam inkopen snel worden geactualiseerd. Bij veel productgroepen zijn de minimumnormen door innovaties niet meer onderscheidend. Hier is gewoon echt een slag nodig.

Ten derde moet er iets gedaan worden aan de wildgroei van labels. Is de Staatssecretaris bereid standaardmethodes te ontwikkelen voor het bepalen van de milieuimpact van productengroepen en hier bijvoorbeeld green deals voor te sluiten?

 Ten vierde vinden wij dat duurzaam inkopen moet worden gemonitord. Dat is sinds 2011 niet meer gedaan. Is de Staatssecretaris bereid om een benchmark te maken, zodat gemeenten zich aan elkaar kunnen optrekken? Ten vijfde vind ik het heel belangrijk dat kennis wordt gedeeld en dat duurzaamheid bij aanbestedingen een meer centrale rol krijgt. Nog te vaak is de prijs uiteindelijk leidend en is duurzaamheid ondergeschikt, zelfs als wordt aanbesteed op basis van EMVI-criteria. De ChristenUnie vraagt de Staatssecretaris om te bevorderen dat wordt aanbesteed op basis van total cost of ownership, oftewel dat niet alleen naar de aanschafprijs wordt gekeken, maar naar de kosten over de totale levensduur. De nieuwe Europese aanbestedingsrichtlijn verplicht dit, maar slechts 7% van de overheden pas dit ook zelf toe.

De ChristenUnie vindt het ook belangrijk om te controleren of duurzaam-heidsbeloftes uit offertes worden waargemaakt. Ik las dat dit in 40% van de gevallen fout schijnt te gaan en dat gemeenten hier ook niet op controleren. Wil de Staatssecretaris hierover gesprekken voeren met de gemeenten?

Verder denkt de ChristenUnie dat er meer regie nodig is. Het woord «regie» is al eerder gevallen in dit debat. De afstemming tussen duurzaam inkopen van I en M en innovatiegericht inkopen van EZ kan beter. Welk ministerie is verantwoordelijk voor de coördinatie richting de decentrale overheden? Nu de convenanten tussen Rijk en medeoverheden aflopen, vraagt de ChristenUnie het kabinet om te komen met een nieuw programma voor duurzaam inkopen voor de periode van 2015 tot 2020.

Helaas was er in het Europees parlement net geen meerderheid voor het verwerpen van de uitvoeringsrichtlijn voor artikel 7a van de Richtlijn Brandstofkwaliteit. Hierdoor wordt het gebruik van onconventionele oliën, zoals teerzandolie met hoge CO2-emissies in de keten, niet ontmoedigd. Nederland kan echter een stap verder zetten wat betreft de rapportage over olie die ons land binnenkomt. Raffinaderijen zouden jaarlijks moeten rapporteren over de aard en de herkomst van de ruwe olie die ze importeren. Die gegevens liggen al bij de douane en hoeven dus alleen nog maar jaarlijks gepubliceerd te worden. In de Richtlijn Brandstofkwa-liteit wordt alleen om een rapportage op landelijk niveau gevraagd. De Kamer vraagt al jaren om een rapportage op bedrijfsniveau, net als bij biobrandstoffen. Wanneer gaat de Staatssecretaris dit regelen? In mei 2014 is de motie van Jan Vos aangenomen om de haalbaarheid binnen zes maanden te onderzoeken. Dit onderzoek is volgens mij al maanden klaar. Waarom heeft de Staatssecretaris het nog niet naar de Kamer gestuurd? De ChristenUnie vraagt de Staatssecretaris om dat rapport deze week nog naar de Kamer te sturen en om uiterlijk op 1 januari 2016 deze transparantie op bedrijfsniveau te eisen.

Mijn laatste punt gaat over duurzaam hout. De Staatssecretaris is positief over de voortgang van MTCS, het keurmerk voor Maleisisch hout. Aan de bosbeheerder zou nu expliciet opgedragen worden om inheemse volken te consulteren, ook als zij geen formele landrechten hebben. De ChristenUnie is hier helaas wat sceptischer over. Ik heb hier een juridische analyse waarin gesteld wordt dat de rechten nog steeds niet worden erkend als er geen formeel landrecht is. Het is daarom belangrijk dat de toetsingscommissie TPAC in 2016 nog eens goed kijkt naar MTCS. Nog niet al het hout dat wordt geïmporteerd valt onder de Europese houtverordening, zoals hout gebruikt in stoelen. Daardoor weten wij niet of dat hout legaal is. De Staatssecretaris gaat dit aan de orde stellen bij de evaluatie van deze verordening. Is de regering bereid om concrete voorstellen voor aanpassing in te dienen? Mevrouw Van Veldhoven had ook een aantal vragen hierover en ik sluit mij daarbij aan.

Voor meer informatie: www.tweedekamer.nl.