Tineke Huizinga-Heringa: Voorzitter. Mijn partij is er met de regering van overtuigd dat betrokkenheid van de internationale gemeenschap bij Afghanistan nodig is. De situatie ontwikkelt zich op bepaalde gebieden positief, maar is nog steeds precair. Met name de veiligheidssituatie baart zorgen en wordt een groeiende bedreiging voor wederopbouwactiviteiten en voor het Bonn-proces. Dat geldt voor heel Afghanistan, maar vooral voor het zuidoosten.

De uitbreiding van het mandaat van ISAF tot buiten Kaboel is een goede zaak, vooral ook omdat de interimregering er meermalen om heeft gevraagd. Het is duidelijk dat mijn partij een positieve insteek heeft wat betreft het sturen van Apaches, maar de risico’s daarvan zijn aanzienlijk. Het moet wel verantwoord zijn.

Daarom stel ik staccato enkele vragen, waarbij ik mij niet vlei met de gedachte dat ik nog nieuwe zienswijzen kan ontwikkelen. In nader te bepalen gevallen zullen de Apaches ook tijdelijk buiten het gebied van Kaboel worden ingezet. Wanneer moet dat worden bepaald en aan de hand van welke criteria?

Het lijkt voor de hand te liggen dat de Apaches ook voor langere tijd bij de PRT Kunduz zullen worden ingezet. Wat zal de taak zijn van de Nederlandse militairen die naar Kunduz worden uitgezonden? Enkele maanden geleden was de regering bij monde van de heer De Hoop Scheffer absoluut niet enthousiast over het idee van de PRT’s. De gedachte was dat een relatief kleine, geïsoleerde groep soldaten erg kwetsbaar is in het grote Afghanistan. Nu lijkt het wel alsof de PRT’s het enige antwoord zijn. Graag hoor ik van de minister of de regering inmiddels een ander standpunt inneemt ten opzichte van de PRT’s.

Is het niet een ongelukkige ontwikkeling, ook voor de bevolking, dat er PRT’s zijn die worden ontplooid onder de vlag van Enduring Freedom en dat tegelijkertijd PRT’s worden ontplooid onder de ISAF-vlag? Lijkt het de minister niet een vervelende ontwikkeling dat al die PRT’s, ieder op eigen wijze, zijn ingericht? Zou dat niet moeten worden gestroomlijnd? Hoe zou dat kunnen?

Verkiezingen zijn een belangrijke stap in het Bonn-proces. Ondanks alle inspanningen om te komen tot registratie, lijkt de kans dat inderdaad medio 2004 alle kiesgerechtigden geregistreerd zullen zijn buitengewoon klein. Vooral in het zuidoosten van Afghanistan is het lastig om de kiezers te registreren.

Hoe beoordeelt de minister de situatie die zou ontstaan wanneer presidents-verkiezingen worden gehouden terwijl de kiezers in grote gedeelten van Afghanistan niet zijn geregistreerd of indien wordt besloten de presidentsverkiezingen uit te stellen?