Het parlementaire jaar is weer geopend. Afgelopen weekend vergaderden christelijke organisaties met elkaar. De toespraak van André Rouvoet maakte de meeste indruk.

 

Héél even was het spannend op de bijeenkomst van de Stichting Christelijk-sociaal Congres in Doorn, afgelopen vrijdag. Een man was met zijn handen in zijn zakken naar de microfoon gelopen achterin de zaal. Er moest, zei hij, gekozen worden. Al bijna de hele dag hadden zo'n 250 vertegenwoordigers van Christelijke organisaties – werkgevers, werknemers, bestuurders uit het onderwijs, managers van zorginstellingen, journalisten – in groepjes met elkaar gepraat over de `afnemende gemeenschapszin' in Nederland, over het `verlies van sociale verbanden' en de ongelijke verdeling van welvaart in de wereld.

 

Ze hadden ook naar toespraken geluisterd. Staatssecretaris Karien van Gennip (Economische Zaken, CDA) had gezegd dat de belangrijkste sociale problemen van deze tijd – vergrijzing, globalisering, de `multiculturele samenleving' – geen problemen waren, maar kansen. En ze had het kabinetsbeleid om de WAO, het pensioensysteem en het zorgstelsel te veranderen fel verdedigd. ,,We hebben móéd nodig om te regeren.'' Tijdens haar toespraak was het stil geweest. Na afloop was er wel hard geklapt.

 

Maar de toespraak van André Rouvoet, fractievoorzitter van de ChristenUnie in de Tweede Kamer, had meer indruk gemaakt. Er was gelachen om woordspelingen die Rouvoet had bedacht: de psalmnorm, had hij tegen het kabinet gezegd, was belangrijker dan de Zalmnorm. In psalm 72 ging het over de sociale taken van de overheid. Er was gefluisterd en geknikt toen hij zei dat `de christen-democratie' zich te vanzelfsprekend had verbonden aan de liberalen, en ook toen hij de vertegenwoordigers van Christelijke organisaties opriep om `zout en licht' te zijn in de samenleving.

 

De man bij de microfoon vond dat de mensen in de zaal moesten laten zien met wie ze het eens waren: met Van Gennip of met Rouvoet. Dan zou het een nuttige bijeenkomst zijn. De mensen die het moesten horen, waren in de buurt. Namens het CDA zaten ook de partijvoorzitter en negen Kamerleden in de zaal.

 

De hele CDA-fractie vergaderde in een andere zaal van het conferentieoord. Daar bereidden de Kamerleden zich voor op het politieke seizoen dat deze week begint. Ook de fracties van andere politieke partijen kwamen de afgelopen dagen bij elkaar – het reces van de Kamer is voorbij.

 

Tot een keuze tussen CDA, Van Gennip, en ChristenUnie, Rouvoet, kwam het vrijdag niet. Dagvoorzitter Leo Fijen, eindredacteur van de KRO, liet de man bij de microfoon niet uitpraten. Hij wilde van mensen in de zaal horen wat ze van deze dag `meenamen naar huis'. De voorzitter van de Besturenraad voor het Christelijk onderwijs beloofde dat de raad zich minder zelfingenomen zou gaan gedragen. De directeur van Zorggroep Rijnmond, met acht verpleeg- en verzorgingshuizen, zou meteen bij de volgende vergadering met zijn managementteam vragen of ze hun medewerkers nóg meer vertrouwen konden geven, waardoor ze met nóg meer plezier hun werk konden doen.

 

De meeste vertegenwoordigers van christelijke organisaties in Doorn waren mannen van boven de veertig. Van de CNV Jongeren was alleen Marco van Westerlaak (34) gekomen. Op verzoek van de dagvoorzitter vertelde hij dat de christelijke jongerenorganisaties hun eigen dag hadden georganiseerd. ,,Omdat ons geluid hier toch niet goed gehoord kan worden.'' Vertel eens, zei de voorzitter, wat vonden de jongeren belangrijk? Van Westerlaak zei dat het vooral fijn was geweest dat ze bij elkaar waren gekomen en dat ze het eens waren geweest met elkaar. De voorzitter vroeg wat hij als jongere van déze dag had geleerd. Van Westerlaak aarzelde. Er was veel gezegd over sociale problemen. Maar hij geloofde in de maakbaarheid van de samenleving.

 

Hij was snel van het podium teruggelopen naar zijn plaats in de zaal. In de theepauze werd hij aangesproken door CDA-Kamerlid Gerda Verburg. Die wilde weten waarom de CNV Jongeren niet met vijftien man naar Doorn waren gekomen. ,,Zo deed ik dat in de tijd dat ik voorzitter was.''

 

De CDA-fractie had zo dicht mogelijk in de buurt van de Christelijke organisaties willen vergaderen, zei een woordvoerder van de Stichting Christelijk-Sociaal Congres. Daar zat hun achterban. Of was het de achterban van André Rouvoet? Rouvoet had hun een mooie opdracht gegeven, zeiden mensen die bij de microfoon waren komen staan om over hun inspiratie te vertellen. Ze wilden graag het zout en het licht zijn.