In december 2003 heeft Tineke Huizinga een motie ingediend over de grove schending van de mensenrechtensituatie in Noord Korea. Het boek ‘Zij mogen de Hemel niet zien’ van Soon Ok Lee is een beschrijving van en een aanklacht tegen dit barbaarse regime.

Je kunt dit boek niet lezen zonder een voortdurende brok in je keel en een enorm ontredderd gevoel. De Noord Koreaanse samenleving is opgediend in drie ‘klassen’; de betrouwbare kern (28%), de aarzelaars (45%) en de vijandige groep (27%). De twee laatste groepen worden zwaar achtergesteld en fanatiek vervolgd. Dissidenten worden in strafkampen opgesloten, waar ze als goedkope arbeidskracht rechteloos dwangarbeid moeten verrichten. Er zijn acht grote kampen met zo’n 150.000 inwoners en in de andere kampen en gevangenissen zitten nog eens 50.000 dissidenten.

De behandeling in de kampen is haast onleesbaar; gaskamerexperimenten die Auschwitz weer in herinnering brengen, vrouwen die uitgerekt in deurkozijnen vastgebonden net zovaak geslagen worden, tot hun vlees volledig is opgezwollen, zwangere vrouwen die hun kind verliezen door gif of trappen in hun maag. Ook het nageslacht en de families van dissidenten moeten immers ‘uitgeroeid’ worden...

De hele samenleving zucht onder het maoïstische bewind van de ‘goddelijk Kim Jong Il’, maar christenen worden, zo mogelijk, nog harder vervolgd. Geloof in zoiets als een God, behalve Kim Jong Il zelf, is een regelrechte belediging van de regering en daar staat een straf op die een mens lager maakt dan een varken. Christenen mogen niet naar de hemel kijken, doen ze dat wel, dan volgt een verschrikkelijke dood. Soon Ok Lee beschrijft de dood van christelijke kampgenoten die, overgoten met kokend ijzer van 650 graden letterlijk in elkaar schrompelen. Wat kun je dan nog zeggen?

Noord Korea is een weerzinwekkend voorbeeld, maar in vele andere landen worden mensen eveneens om hun geloof vervolgd, gevangengezet en gedood. Laos, Vietnam, Saoedi-Arabië, de rij is eindeloos en de voorbeelden evenzo. Open Doors publiceert jaarlijks een top vijftig van landen waar geen Godsdienstvrijheid is. Helaas staan er nog elke keer ook nieuwe landen op de lijst.