Mevrouw Wiegman-van Meppelen Scheppink (ChristenUnie): Voorzitter. Vorige week woensdag heb ik mij behoorlijk gestoord aan de manier waarop de staatssecretaris zijn voorgestelde bezuinigingen op natuur verdedigde in het nieuwsprogramma Nieuwsuur. Hij wekte de indruk dat de provincies de afgelopen jaren geld over de balk hebben gesmeten, zonder erbij na te denken of de plannen allemaal haalbaar en betaalbaar waren. De ChristenUnie vindt het hoog tijd dat vandaag niet alleen een scheef beeld wordt rechtgezet, maar vooral ook dat de staatssecretaris zijn verplichtingen nakomt en de gebiedsontwikkelingen weer vlot trekt. Laat vandaag vooral helder worden dat de eenzijdige en bruuske wijze waarop de staatssecretaris zijn bezuinigingsvoorstellen heeft gedaan, verlammend werken. Hier is niemand bij gebaat, de betrokken boeren niet en de natuur niet. Er zijn afspraken gemaakt voor 2007 tot en met 2013 over investeringen in het landelijk gebied. Die afspraken zijn juridisch hard en verplichtend. Ze moeten worden nagekomen, of in gezamenlijkheid ontbonden of bijgesteld.

            Vandaag hebben wij het in het bijzonder over het OostvaardersWold, de robuuste verbinding tussen de Oostvaardersplassen en het Horsterwold. Deze staat sinds 1990 in het natuurplan van LNV. Sinds 2005 werkt de provincie Flevoland op nadrukkelijk en herhaaldelijk verzoek van het Rijk aan realisatie per 2014. Het gaat hier niet simpel om alleen wat natuuraanleg. Het OostvaardersWold is onderdeel van een compensatieovereenkomst over de verbreding van de A6 en de aanleg van een bedrijventerrein in Almere. Natuurlijk is er ook een relatie tot het leefgebied van de grote grazers in de Oostvaardersplassen. Dat is recent nog onderstreept door de commissie-Gabor.

            De aankondiging van staatssecretaris Bleker plaatst het totale gebiedsontwikkelingsplan op losse schroeven, heeft op korte termijn gevolgen voor de financiering van aangegane overeenkomsten en leidt tot onzekerheid voor boeren en ondernemers die rekenden op uitvoering van de plannen met het OostvaardersWold. Een dergelijk verhaal heb ik op tal van plekken in het land gehoord. Op heel veel plekken vormt de investering in natuur een onderdeel van een grotere gebiedsontwikkeling waar waterkwaliteit, waterberging, ruilverkaveling, aanleg van infrastructuur en leefbaarheid op het platteland vorm krijgen.

Ook van recreatie rondom de stad kan de staatssecretaris niet zomaar zijn handen aftrekken.

            De ChristenUnie roept het kabinet op, deze patstelling te doorbreken en blijk te geven van betrouwbaar en geloofwaardig bestuur. Met de ChristenUnie valt te praten over noodzakelijke bezuinigingen en bijstelling van beleid. Dat dient echter wel toekomstgericht en slim te gebeuren, daar passen geen desinvesteringen en kapitaalvernietigingen bij in de vorm van halfafgemaakte ecoducten die leiden van niks naar nergens. Wij zien dat meer mensen en organisaties willen praten. Wij zien mogelijkheden voor constructief overleg met boeren, natuurorganisaties, provincies en gemeenten. Uit het manifest voor een vitaal platteland en het recent gesloten Akkoord van Utrecht blijkt dat dit werkt.

            In Cobouw las ik laatst dat de staatssecretaris de methode van Elverding wil toepassen bij infra-natuurprojecten. Maar let wel op: de methode-Elverding betekent een andere volgorde dan de volgorde die de staatssecretaris tot nu toe volgt. "Elverding" betekent dat de betrokken partijen in een vroeg stadium deelnemen aan een brede verkenning van een probleem en van mogelijke oplossingen. Dat is dus wat anders dan wat de huidige eenzijdige bezuinigingsdictaten van de staatssecretaris doen.

            Tot slot. De ChristenUnie roept de staatssecretaris op, te stoppen met polariseren, en een verbinding te zoeken. Uit het persbericht van vanmorgen maak ik op dat er in ieder geval weer gesprek is tussen de staatssecretaris en de provincies, maar veel meer kan ik er nog niet uit afleiden.