De heer Rouvoet (ChristenUnie): Voorzitter. Ik voel er eigenlijk niets voor om vandaag naar aanleiding van twee briefjes van ongeveer tien, vijftien regels per stuk het hele debat te voeren over de WAO en het SER-advies en het inhoudelijk standpunt van alle fracties daarover. Dit zeg ik niet alleen omdat ik sinds gisteren ben gebombardeerd tot de nieuwe specialist van mijn fractie op het gebied van de WAO. Er ontstaat over dit onderwerp iedere keer onrust bij mensen die ermee te maken hebben. Dat zou wordt mede veroorzaakt doordat wij als Kamer bij alles direct aannemen dat er een beleidswijziging zal plaatsvinden. Door iedere keer tussentijds het debat te voeren, dragen wij bij aan die onrust. Dat zouden wij in overweging moeten nemen, voordat wij zonder directe aanleiding doen alsof er grote wijzigingen op stapel staan.

Gisteren is bij de regeling door mevrouw Noorman gevraagd of de minister alle relevante stukken die ergens op zijn departement zwerven, per ommegaande naar de Kamer wil sturen. Zij en anderen zijn met name geïnteresseerd in ambtelijke notities, waarvan ook in de media melding is gemaakt; Trouw van 16 januari is al een paar keer genoemd. Ik vond en vind het een merkwaardig verzoek. Over talloze dossiers zullen vreselijk veel relevante stukken op de departementen zweven en zwerven, met een verschillende status. De Kamer dient de regering in mijn ogen te controleren voorzover het gaat om officiële beleidsstand-punten die naar buiten worden gebracht, en niet op voorbereidende ambtelijke notities. Als wij ons gaan bezighouden met verkenningen, komen wij niet meer aan ons eigen werk toe.

Bij het op een rijtje zetten van de zaken ontstaat bij mijn fractie het volgende beeld. De minister heeft spoedig na zijn aantreden gevraagd om een onderzoeksnotitie om de inter-nationale bestendigheid van de voorgenomen stelselwijziging op het gebied van arbeidsongeschiktheid te kunnen toetsen; antwoord 3 op de vragen van mevrouw Noorman. De minister heeft in dat kader opdracht gegeven tot een interne verkenning naar de noodzaak c.q. de mogelijkheden van herintroductie of introductie van het risque professionnel; antwoord 4 op diezelfde Kamervragen.

In december zegt de minister verrast te zijn door een concept-wetsvoorstel van zijn eigen ambtenaren, die zijn opdracht kennelijk ruim hadden geïnterpreteerd. Het is wat moei-lijk voorstelbaar dat de minister echt helemaal niet op de hoogte was van deze activiteiten op het ministerie, maar wij willen hem op zijn woord geloven.

De minister zegt dat de reden voor arbeidsongeschiktheid geen verschil zal maken in de toetredingsvoorwaarden, antwoord 7 op de vragen van mevrouw Noorman. De beleids-voorbereiding, te weten de notitie en de verkenning, is nog niet afgerond. In de ministerraad is nog niet apart gesproken over het risque professionnel, antwoord 5. Het demissionaire kabinet zal geen nieuwe standpunten innemen over de stelselwijziging in de WAO. Dat is herhaald in het briefje van vanmorgen.

Ik vat het standpunt van de minister als volgt samen; hij moet mij maar corrigeren als ik het verkeerd heb. Hij wil geen invoering van het beroepsrisico in de WAO als zodanig, maar hij wil zeker weten dat hij daar op grond van internationale verdragen onder omstandig-heden niet toe gehouden is. Bovendien wil hij weten op welke manier hij daarmee moet om-gaan als dat wel het geval is. De uitkomsten van die overweging zien wij al dan niet terug in voorstellen van het nieuwe kabinet voor een stelselwijziging op het gebied van de arbeids-ongeschiktheid. Mijn fractie wacht die voorstellen met grote belangstelling af. Wij mogen ervan uitgaan dat die voorstellen inderdaad komen, maar het moment moeten wij maar afwachten. Als de minister in dat verband veel belang hecht aan een verkenning van de mogelijkheden van introductie van het beroepsrisico in de WAO, dan heeft hij daar uiteraard de vrijheid toe, alleen al op grond van het staatsrecht. Er hoeft geen taboe op te rusten. Of een en ander doorwerkt in voorstellen, zullen wij zien. Daarna zullen wij oordelen.