Datum:             28 juni 2011

Mevrouw Wiegman-van Meppelen Scheppink (ChristenUnie): Voorzitter. Aanvankelijk had ik voor dit AO een heel keurige bijdrage voorbereid over het belang van de zoetwatervoorziening, et cetera. Maar eigenlijk ben ik gewoon boos over de gang van zaken tot nu toe en over de berichtgeving van afgelopen weekend, waarmee het Kierbesluit naar buiten werd gebracht. Ik citeer eventjes de boodschap van vicepremier Maxime Verhagen: het Kierbesluit kan de Belgen gunstiger stemmen. Toen ik dit bericht las, viel ik bijna van mijn stoel. Wat een koehandel! Vicepremier Verhagen zegt openlijk dat Nederland het Kierbesluit toch maar moet gaan uitvoeren om Vlaanderen gunstiger te stemmen. Als ik dat dan lees, denk ik: hoe serieus moet ik de inhoudelijke argumenten van de kabinetsbrief van acht kantjes nemen? Bovendien, de Vlamingen zijn "gekke Gerritje" niet. De coalitiefracties hebben de intrekking van het Kierbesluit eerst eenzijdig in het coalitieakkoord opschreven, en nu wordt dit onmogelijke voornemen weer ingetrokken. Ik zie niet in welke Vlaming zich hierdoor gunstig laat stemmen. Zij laten zich eerder gunstig stemmen door een dikke, vette zeesluis bij Terneuzen, waarmee en passant de Hedwigepolder zou kunnen worden gered. Ook die koehandel kent immers geen grenzen bij het kabinet. Er is een persbericht van EL&I waarin wordt gesproken over een besluit van het kabinet, terwijl in de brief van het kabinet wordt gesproken over een voornemen van het kabinet. Dat riekt naar spreken met dubbele tong. Ik zal daar donderdag meer over zeggen in het debat over de Hedwigepolder.

De heer Koppejan (CDA): Ik ben even benieuwd of mevrouw Wiegman nu minister Verhagen citeert of afgaat op krantenberichten. Daar zit natuurlijk wel een verschil in.

Mevrouw Wiegman-van Meppelen Scheppink (ChristenUnie): Ik weet niet beter dan dat dit letterlijk ook gezegd is tijdens de persconferentie. Dat kan ook haast niet anders. Ik zie het ook op allerlei manieren terug. Dit kan dus haast niet missen. Maar als het anders is, dan hoor ik dat graag.

De heer Koppejan (CDA): Ik kan mij niet voorstellen dat minister Verhagen denkt, de Vlamingen gunstiger te kunnen stemmen door dit zo en public te zeggen. Daar is hij veel te slim voor. Ik geloof dat dus niet. Ik denk dat u gewoon de inhoud van krantenberichten interpreteert. Dat vind ik toch onzorgvuldig voor een volksvertegenwoordiger. Als u minister Verhagen wilt citeren, dan graag juist. Dan kunnen we daar een discussie over voeren. Daarnaast vind ik de relatie die u nu legt met de Hedwigepolder oneigenlijk. Het zijn echt twee volstrekt gescheiden dossiers. En we zitten er zelf bij als het gaat om de vraag wat we wel en niet toegeven.

Mevrouw Wiegman-van Meppelen Scheppink (ChristenUnie): Ik mag hopen dat het inderdaad twee volstrekt gescheiden dossiers zijn, maar ik heb echt verschillende uitspraken gezien. Ik heb de uitspraak gezien dat het handiger is om op slechts één dossier ruzie te hebben met de Vlamingen dan op meerdere dossiers. Er zijn ook nog wel discussies buitengesloten. Maar ik laat me graag overtuigen. Kom maar met de tekst die Verhagen dan wel heeft uitgesproken! Dit heb ik toch wel heel nadrukkelijk meegekregen van heel veel verschillende kanten.

Voorzitter. Helaas is in het verleden het Kierbesluit verbonden geraakt met de voorgenomen ontpoldering van bijvoorbeeld de Zuiderdieppolder op Goeree-Overflakkee. Dat is de meest vruchtbare landbouwgrond van dit prachtige eiland. Dit voornemen tot ontpoldering in het kader van deltanatuur is de kiem van de weerstand tegen het Kierbesluit. Dat was niet nodig geweest. Een les die kan worden getrokken uit de dossiers van het Kierbesluit en de Hedwigepolder is dat in het verleden weleens te gemakkelijk integrale deals zijn gesloten, zowel in nationaal als internationaal verband, waardoor polders het loodje moesten leggen. Daarbij ging het vaak om kostbare landbouwgrond.

Mijn fractie is er één van "afspraak is afspraak", ook als de afspraken ons minder goed uitkomen. Daarom houd ik een pleidooi om aan de voorkant, bij het maken van afspraken, gewoon beter na te denken en, nadat de afspraak eenmaal is gemaakt, deze gewoon uit te voeren. Dat is eerlijk ten opzichte van de mensen die het meest betrokken zijn. Daarmee wordt ook rechtgedaan aan de betrokkenen, zijn we geloofwaardig richting onze buurlanden en tonen we ernst voor de juridische en financiële consequenties die hiermee gemoeid zijn. Ik heb nog een paar vragen. Mijn fractie is nog niet gerustgesteld over de te realiseren zoetwatermaatregelen. Volgens mij heeft de staatssecretaris nog wel een probleem met het zoetwaterkanaal. Ik heb namelijk begrepen dat deze niet 6 mln. maar 12 mln. duurder wordt, omdat er ook geen win-winsituaties mogelijk zijn door het schrappen van de natuurplannen van dit kabinet. Hoe zit dat precies en waar haalt de staatssecretaris het geld vandaan om dit te bekostigen?

Er is natuurlijk weer ontzettend veel onderzoek geweest voordat dit besluit uiteindelijk door het kabinet is genomen. Hoeveel geld heeft al dat extra onderzoek nu wel niet gekost om hierachter te komen?