De heer Rouvoet (ChristenUnie): Voorzitter. Ik vind het gênant dat wij hierover opnieuw moeten spreken. Dat was immers niet nodig geweest. Wij slagen er blijkbaar niet in om, ondanks al het overleg en gesleutel, de negatieve inkomenseffecten te compenseren die het gevolg zijn van de opeenstapeling van maatregelen die met name de kwetsbare groep van chronisch zieken en gehandicapten treffen. Een aantal collega’s heeft situatie en voorgeschie-denis voldoende geschetst. Wij weten allemaal hoe het is gegaan. Wij hebben te maken met een onderzoek van de CG-Raad, waaruit kan worden afgeleid dat de getroffen fiscale maat-regelen onvoldoende en zelfs averechts werken. De voordeelgrens ligt bijvoorbeeld te hoog.

 

De staatssecretaris heeft anderhalf jaar geleden terecht gesteld dat de negatief uitwerkende maatregelen bij volksgezondheid voor specifieke groepen niet bevredigend of op maat gerepareerd kunnen worden via generieke instrumenten. Daar had hij gelijk in, omdat het moest gebeuren binnen budgettair neutrale kaders.

 

Dat was het op zichzelf niet onbegrijpelijke uitgangspunt. Wij merken nu dat de staatssecretaris gelijk heeft. Men kan wat bij VWS is aangericht niet gericht en op maat voldoende repareren via de fiscus. De fiscus werkt immers per definitie generiek, ook al gebruikt men een specifieke aftrek en dergelijke.

 

Ik wil graag de inspanningen van verschillende mensen honoreren. Ik noem de bewindslieden en ook collega Vendrik, die zich in het verleden heeft ingespannen om mee te sleutelen. Het is en blijft echter fiscaal lapwerk met ongewisse uitkomsten. Dat is zeer onbevredigend. Het onderzoek naar de aangiften komt pas na de zomer beschikbaar. Ik ben het eens met de collega's dat het onderzoek er eerder moet komen.

 

Een en ander is vooral onbevredigend omdat wij in de fuik van de koopkrachtrepara-ties zijn gelopen, terwijl er bij de begrotingsbehandeling in 2003 voorstellen lagen van de fracties van Partij van de Arbeid, Groenlinks en ChristenUnie om de negatieve inkomens-effecten bij chronisch zieken en gehandicapten te voorkomen. De amendementen zijn door de rest van de Kamer verworpen. Daardoor zitten wij in de fuik van koopkrachtreparaties. Wij merken dat het niet lukt. Ik zal ze niet allemaal opnoemen, maar het gaat onder andere om de no-claimregeling, de zelfzorggeneesmiddelen, fysiotherapie en de eigen bijdrage voor de thuiszorg.

 

De koninklijke weg had en heeft de voorkeur. Ik vraag de bewindslieden kort en goed wanneer zij tot de conclusie komen dat dit niet de aangewezen route is om het gewenste resultaat te bereiken. Wanneer neemt staatssecretaris Wijn zijn eigen waarschuwing ter harte en spant hij zich in om de verantwoordelijkheden daar te leggen waar ze thuishoren, namelijk bij de minister van volksgezondheid? De fractie van D66, die ik node mis bij dit debat, heeft in de afgelopen weken steeds gezegd: nieuwe ronden, nieuwe kansen. Laat ik dat tot mijn uit-gangspunt maken. Er komt een voorjaarsnota. Mij lijkt het goed dan voor te stellen om voor bepaalde maatregelen uitzonderingen te maken voor de chronisch zieken en gehandicapten, want dat is de koninklijke weg.