De heer Rouvoet (ChristenUnie) constateert dat op de reïntegratiemarkt veel gaande is en dat er veel instrumenten zijn. Er wordt 4 mrd uitgegeven en gesproken over een sluitende aanpak, maar 75% van de mensen is ontevreden en de effectiviteit blijkt buitengewoon ondoorzichtelijk. Dat is verbazend, vanuit een benadering van proportionaliteit. Wat gebeurt, is nodig. Maar is het ook nuttig?

 

Het kabinet zegt dat het een prille markt is, die zich nog moet kunnen bewijzen. De reïntegratiemarkt blijkt nog veel geheimen te hebben. Het is veelzeggend dat de staatssecre-taris de Raad voor Werk en Inkomen heeft gevraagd om alle reïntegratieactiviteiten gestruc-tureerd in beeld te brengen. Het ministerie heeft dus geen zicht op wat er allemaal gebeurt. Wat is de stand van zaken? In de brief staat dat de inventarisatie voor 1 april zou zijn afgerond.

 

Voortdurend wordt verwezen naar de evaluatie in 2006. Het is goed dat een integraal beeld tot stand komt. De informatie die nu beschikbaar is, is zeer verbrokkeld. De onderzoeken gaan allemaal over andere onderdelen. Waarom is in de laatste begroting van SZW het overzicht per doelgroep van inspanningen, middelen en plaatsingen niet meer opgenomen? Met het oog op de transparantie en het zicht op de effectiviteit zou dit weer moeten terugkeren. De voornemens zijn vrijblijvend.

 

De inzet van de fractie op kwaliteitsborging is bekend. Welke rol spelen de bench-marks, om de kwaliteit van de reïntegratiemarkt te meten? Duurzame plaatsing zou de voor-rang moeten hebben boven snelle plaatsing. Gemeenten kiezen vaak voor de kortste weg naar werk. Het UWV verstrekt reïntegratiebedrijven een bonus bij het realiseren van snelle plaat-singen en bij een dienstverband van 12 maanden of meer. Kunnen gemeenten als opdracht-gever dit ook, om snelle en duurzame plaatsingen op lokaal niveau te stimuleren? Gemeenten die hiermee aantoonbare resultaten boeken, zouden een bonus kunnen krijgen. Afhankelijk van de reactie van de bewindslieden, overweegt hij hierover een Kameruitspraak te vragen.

 

Voldoende aandacht moet worden geschonken aan scholing en meerjarige contracten met reïntegratiebedrijven. In de brief van 19 januari 2005 staat dat inmiddels langlopende contracten voor bepaalde doelgroepen zijn toegestaan. Welke doelgroepen betreft dit? Op grond van welke criteria wordt onderscheid tussen doelgroepen gemaakt? Wat wordt gedaan aan het geval van iemand, die een half jaar op toestemming voor een cursus van vijf dagen moest wachten? De CG-raad heeft bericht dat scholing weer apart kan worden geïndiceerd door het UWV en dat daarvoor budget beschikbaar is. Kan de staatssecretaris bevestigen dat dit is geregeld? Door de Raad voor Werk en Inkomen en de VNG is bij het rondetafelgesprek gesignaleerd dat het aanbod wel eens te eenzijdig zou kunnen worden. Sluiten vraag en aanbod op de reïntegratiemarkt nog voldoende op elkaar aan? Hoe kan worden voorkomen dat de kleinere reïntegratiebedrijven, met specialistische en innovatieve begeleiding, van de markt verdwijnen?

 

De fractie kan zich vinden in de voorgestelde wijzigingen van het aanbestedingsbeleid. Hoe denken de bewindslieden over het voorstel van Borea, om ook de uitbestedingsver-plichting eerder dan in 2007 los te laten? Borea heeft een opsomming gegeven van knelpun-ten in de huidige wet-en regelgeving. Wat is de reactie van de bewindslieden daarop? De moeilijke uitstroom van SW-bedrijven naar begeleid werken, heeft al jaren de aandacht. Borea constateert dat er onvoldoende financiële prikkels voor bestaan. Ook daarop krijgt hij graag een reactie.

 

Door de legalisatie van de prostitutiesector ontstaan onacceptabele situaties. De minister stelt dat er geen actieve bemiddeling plaatsvindt. Dat moest er nog eens bijkomen. Vacatures komen voor in de bakken van het CWI. Waarom, als er geen actieve bemiddeling plaatsvindt? Komt het in de praktijk voor dat iemand naar het CWI stapt, om een baan in de prostitutie te vinden? De minister schrijft dat het UWV verplicht is om niet op voorhand uit te sluiten dat een aanbod van werk als prostituee passend is. Hoe werkt dat in de praktijk? Hij schrijft ook dat het eerder dan bij een reguliere baan kan voorkomen, dat aanvaarding van de baan niet van de betrokkene kan worden gevergd. Heeft het UWV daarvoor een richtlijn?

 

Als iemand wil uitstappen, moet de garantie bestaan dat de overheid een helpende hand toesteekt. Dit is contraproductief op het uitstroombeleid. Is het denkbaar dat iemand met sancties wordt geconfronteerd, als zij een baan in de prostitutie weigert? Ook als zij al in de sector heeft gewerkt. Vacatures worden door het CWI getoetst op discretie. Als hij de site van

het CWI had bezocht, zou hij niet hebben geschreven dat het gebruik van aanstootgevende terminologie wordt vermeden. Hij verzoekt de minister het CWI daarop aan te spreken.