Mevrouw Wiegman-van Meppelen Scheppink (ChristenUnie): Voorzitter. Terwijl de Europese regeringsleiders vrijdag bij elkaar waren, werd in Kopenhagen op de klimaattop een concept van een verdragstekst vrijgegeven. Veel van de tekst staat tussen blokhaken omdat over veel nog consensus moet worden bereikt. Zo laat de tekst nog veel ruimte betreffende ambities voor het terugdringen van de CO₂-uitstoot en het beperken van de temperatuurstijging. Deze week wordt de top voortgezet op nog hoger politiek niveau en de rituele rondedans van verschillende machtsblokken en verenigde landen is inmiddels begonnen, hebben wij begrepen. Maar laten wij hopen dat het positie bepalen snel voorbij is en dat deze week echt tot goede afspraken zal leiden.

            Dat brengt mij bij de Europese inzet, van groot belang voor het boeken van resultaten. De fractie van de ChristenUnie waardeert in dat licht het hoge Europese bedrag voor snelle financiering. De EU-lidstaten hebben zich bereid verklaard de komende drie jaar in totaal 7,2 mld. op tafel te leggen om de ontwikkelingslanden te helpen bij het bestrijden van de gevolgen van de klimaatsverandering. Ik ben wel benieuwd in hoeverre dit nieuw geld is of dat het in bepaalde mate al bestemd was voor ontwikkelingslanden. Naast geld is het delen van technologie voor ontwikkelingslanden van belang. Dit was ook een belangrijk discussiepunt in de afgelopen tijd. Zijn daarover bij de afgelopen top nog afspraken gemaakt? Is dat nog aan de orde geweest?

            Vorige week hadden wij in het algemeen overleg nog enige discussie over de voorwaardelijkheid of onvoorwaardelijkheid van de 30% reductie. Ik begrijp dat de reductie van 30% nu voorwaardelijk is, maar graag hoor ik nog hoe deze discussie op Europees niveau is verlopen en wat wij in Europees verband kunnen verwachten na Kopenhagen. De fractie van de ChristenUnie is in ieder geval blij in deze tekst een duidelijke verwijzing naar het huidige Kyotoprotocol te zien, in tegenstelling tot de gelekte tekst waarover wij vorige week onze verontrusting hebben uitgesproken. De fractie van de ChristenUnie verwacht dat in de verdragstekst nog een passage over het financieren van maatregelen zal volgen, zeker nu Europa een bod heeft gedaan.

            Hoewel Kopenhagen op dit moment terecht de meeste aandacht vraagt en krijgt, wil ik ook over verschillende andere onderwerpen wat opmerkingen maken. Allereerst over de Lissabonstrategie. Dit gaat eigenlijk over de conclusies 17 tot en met 20. Het begin van een betere strategie is er, met meer oog voor belangen die er werkelijk toe doen, zoals het milieu. Maar blijvende aandacht is nodig voor de gevolgen van groei en vrije handel, niet alleen in de Europese Unie, maar ook daarbuiten. Hoe krijgt het voorkomen van negatieve effecten van de Europese economische groei in andere landen, met name ontwikkelingslanden, vorm in de Lissabonstrategie? Is dat een punt van aandacht geweest tijdens de afgelopen top?

            Ik maak ook een opmerking over conclusie 15, over een evenwichtige verhouding tussen het belang van financiële instellingen en het belang van de samenleving. In de zoektocht naar dit evenwicht is ook een rol weggelegd voor het IMF. Is daarbij ook gesproken over de besluitvormingsstructuur van het IMF en de plaats van ontwikkelingslanden in het IMF? Ook daarin is die evenwichtigheid zoek. Is er daarnaast, van een iets andere orde, gesproken over steun door het IMF aan ontwikkelingslanden?

Speciale crisisondersteuning vanuit het IMF naar deze landen is nu relatief mager, wat onder meer wordt veroorzaakt door de structuur van het IMF, terwijl juist ontwikkelingslanden baat hebben bij steun. De ChristenUnie heeft al eerder de optie genoemd om de speciale trekkingsrechten van Nederland voor een deel in te zetten voor ondersteuning van de minst ontwikkelde landen. Ook Frankrijk heeft een voorstel gedaan voor het aanvullen van speciale Wereldbankfondsen.

            In relatie hiermee maak ik ook nog een korte opmerking over de sustainable developmentstrategie. Misschien kan vanmiddag iets meer duidelijk worden gemaakt wat deze strategie precies inhoudt. Hoe concreet is die strategie en hoe verhoudt zij zich tot de Lissabonstrategie? Ik ben ook benieuwd hoe andere lidstaten hiertegenaan kijken.

            Tot slot heb ik nog een vraag over de nieuwe dienst EDEO. In conclusie 3 staat: "Member states will continue to provide input". In het verslag lees ik dat de Hoge Vertegenwoordiger uitgenodigd wordt een voorstel in te dienen. Vanmiddag hoor ik graag wat nu precies het proces is en hoe het gaat verlopen. Voor de ChristenUnie staat als een paal boven water dat wij het voorstel waar het uiteindelijk om gaat in deze Kamer kunnen bespreken voordat deze bewindslieden het in Europees verband gaan bespreken.