ZWOLLE - Scholen krijgen zoveel maatschappelijke problemen op hun bord, dat de reken- en taallessen in de knel dreigen te komen. Daarom moeten scholen met ouders om de tafel om de ,,scheefgroei'' in taken die thuishoren bij ouders en bij leerkrachten recht te trekken.

Te snel en te eenzijdig schuiven ouders hun verantwoordelijkheden af op de school, vindt ChristenUnie-Kamerlid Arie Slob. Tegelijk opereert ook de overheid op dit punt onhandig. Het komt volgens Slob te vaak voor dat er in de Kamer een discussie over een maatschappelijk probleem oplaait, en vervolgens via een motie wordt geregeld dat scholen dat maar moeten oplossen. Gezien zijn ervaringen tijdens de discussie over de onderwijsbegroting, die vanavond wordt afgerond, is hij er niet gerust op dat minister Van der Hoeven daar voldoende oog voor heeft. Geregeld spreekt de onderwijsminister van de 'maatschappelijke opdracht' die scholen hebben. Scholen hebben ook een dergelijke taak, maar nemen snel te veel hooi op hun vork, merkt Slob. ,,We moeten oppassen dat we niet in die valkuil stappen.'' Slob zei dat gisteren in Zwolle, op een studiedag van de protestants-christelijke schoolbegeleidingsdienst Centraal Nederland.

Voor de studiedag van Centraal Nederland kwamen leerkrachten van basisscholen uit de regio Zwolle bij elkaar om zich te bezinnen op de vraag hoe om te gaan met moeilijk gedrag bij kinderen. De maatschappelijke problemen die kinderen de school mee innemen, moeten leerkrachten echter niet automatisch op hun schouders nemen, meent Slob. ,,Het aantal taken en doelstellingen voor scholen is de laatste tijd al in een behoorlijk tempo toegenomen.''

Daar zijn tal van voorbeelden van, constateert het ChristenUnie-Kamerlid. Zo dient elke school een schoolgezondheidsbeleid te ontwikkelen, met gedragsregels rond gezondheid en veiligheid. Ook de leerlingbegeleiding en -ondersteuning, bijvoorbeeld bij dyslexie, vraagt veel van scholen. Bovendien wordt van leerkrachten verwacht dat zij aandacht besteden aan de gevaren van roken, drinken en drugsgebruik en thema's als seksuele voorlichting, zinloos geweld en omgangsvormen. En tegen het eind van het jaar moet ook nog even op de gevaren van vuurwerk gewezen worden. Slob: ,,Het pakket van taken en verantwoordelijkheden wordt groter en groter. Er wordt steeds meer op het bordje van scholen neergelegd.''

Dat is aan de ene kant wel te begrijpen, vindt hij. Op school zijn kinderen immers makkelijk te bereiken. Het Tweede Kamerlid meent dat ook scholen er zelf debet aan zijn dat zij overstelpt worden met taken. ,,Ze vinden het wel prachtig om taken naar zich toe te trekken.'' Dat heeft een keerzijde. Scholen en leerkrachten worden soms overladen met extra taken en verantwoordelijkheden, die hun eigen mogelijkheden ver overstijgen. ,,Het risico is dat scholen dan aan de slag gaan met onderwerpen waar ze minder competent voor zijn.''

Dat scholen steeds vaker ingezet worden om maatschappelijke problemen op te lossen, leidt bovendien af van het eigenlijke probleem: het teruglopende verantwoordelijkheidsbesef van de ouders, waardoor de druk op scholen te veel toeneemt. Dat kan ten koste gaan van de kwaliteit van het reguliere onderwijs, vreest Slob. De suggestie van een leerkracht dat een school die maatschappelijk relevant wil zijn desnoods in het reguliere takenpakket moet snijden, wijst het Kamerlid van de hand.

Slob pleit voor heropening van de discussie over een beter evenwicht tussen de verantwoordelijkheden van ouders en scholen. ,,Die verhouding is scheefgegroeid. Te makkelijk wordt naar scholen gekeken en te weinig naar de ouders, die primair verantwoordelijk zijn.'' Dat debat kan in eerste instantie binnen de scholen zelf plaatsvinden. Scholen moeten nagaan wat zij als hun eigen taken beschouwen en welke taken bij de ouders thuishoren. Landelijke normen daarvoor hebben niet zoveel zin; die keuzes kunnen per school verschillen, afhankelijk van de plaatselijke situatie.

Bron: Nederlands Dagblad

door onze redacteur Hilbert Meijer