De plannen zijn gewijzigd, maar hij vraagt zich af of er ter principale iets is veranderd. Weliswaar gaat de minister pas tot liberalisering over als de woningmarkt ontspannen is, en wordt om de betaalbaarheid te garanderen een aantal waarborgen ingebouwd, maar liberali-sering blijft nog steeds het doel. Het gaat om uitstel en niet om afstel. De CU-fractie vindt dat de voorstellen minder slecht zijn geworden, maar nog steeds niet acceptabel. Het voorstel heeft nadelige gevolgen voor de financiële positie van met name middeninkomens. Los daar-van vraagt hij zich afofdit voorstel de juiste medicijn is voor de kwaal die wordt geconsta-teerd: het woningtekort. De minister wil een hogere nieuwbouwproductie, meer stedelijke vernieuwing, kansen benutten die het nieuwe ruimtelijke ontwikkelingsbeleid biedt, en het huurbeleid moderniseren. Maar de krapte op de woningmarkt is vooral een gevolg van regel-druk en het al jaren niet goed functionerende grond- en ruimtelijke beleid.

 

Het bureau ABF Research te Delft heeft in opdracht van VROM de effecten doorbe-rekend van de beleidsvoorstellen op de woonlasten van huurders. Ook heeft dit bureau de ex-tra huuropbrengsten, de extra huursubsidieuitgaven van het Rijk en de doorstromingseffecten op de woningmarkt berekend. Het bureau plaatst in haar onderzoeksrapport vraagtekens bij twee belangrijke doelstellingen van de minister, namelijk de prikkel tot investeren en een betere doorstroming. Dat heeft te maken met de onzekerheid met betrekking tot het gedrag van woningcorporaties. Daarmee zijn ook de effecten van het nieuwe huurbeleid zeer ongewis. Het ABF-rapport toont aan dat de beschikbaarheid van financiële middelen bij de corporaties niet het probleem is. De meeste corporaties zijn goed bij kas en zijn soms ook nog bezig met lucratieve zaken. Het geld dat voorhanden is wordt onvoldoende benut voor sociale woningbouw. Uit het verleden blijkt bovendien dat woningcorporaties de mogelijkheden om de huren te verhogen niet altijd volledig hebben gebruikt. De financiële prikkel is blijkbaar niet het enige om een ontspannen woningmarkt te krijgen. Het is vooral nodig dat de minister aan de knop van het grondbeleid en het ruimtelijk ontwikkelingsbeleid draait. Dat doet de minister ook, maar deelt zij de mening dat dit de belangrijkste knoppen zijn waaraan moet worden gedraaid om een ontspannen woningmarkt te krijgen?

 

In het overgangsgebied wordt de huur gemaximeerd op 5,4% van de WOZ-waarde van 1999. Aan de hand van de herijkte WOZ-waarde van 2003 zal de huur variëren, zodat de huur blijvend overeenkomt met de 5,4% op basis van de WOZ-waarde in 1999. Naar verwachting zal dat percentage per regio kunnen variëren en de vraag is wanneer dit duidelijk wordt. Al met al een omslachtige manier om de vinger aan de pols te houden zolang de woningmarkt gespannen is. Hij vraagt de minister wat het exacte woningtekort momenteel is. Hoe realistisch schat de minister de kans in dat er in 2008 een woningtekort is van 2% en in 2010 van 1,5%? Hij heeft moeite met de WOZ-waarde als grondslag voor de liberalisatie.

 

De WOZ-waarde van dit moment is een resultaat van de overspannen woningmarkt en geeft geen getrouw beeld van de prijs/kwaliteitsverhouding. Hoe kan die dan een basis vormen voor het huurprijsstelsel? Hij vraagt een reactie van de minister. Ook vraagt hij haar in te gaan op de kritiek van de Woonbond en Aedes.

 

De ChristenUnie-fractie vindt dit beleid een heilloze weg en is van mening dat de doelen niet bereikt zullen worden. Bovendien is de schade die de plannen aanrichten aan de koopkracht voor de mensen die van deze woningen afhankelijk zijn, een veel te hoge prijs.